tag:blogger.com,1999:blog-4352156571005827362.post4686085187346058179..comments2023-10-31T13:40:52.900+02:00Comments on Critical Error: matmat - Νεκρή μάσκαangeliki marinouhttp://www.blogger.com/profile/08196747150461015454noreply@blogger.comBlogger6125tag:blogger.com,1999:blog-4352156571005827362.post-6474274865806375912007-06-17T15:10:00.000+03:002007-06-17T15:10:00.000+03:00Είμαι σίγουρος ότι εκτέθηκες στο μέγιστο βαθμό...Κ...Είμαι σίγουρος ότι εκτέθηκες στο μέγιστο βαθμό...Καλό για σένα και για τους άλλους που φτάνουν εδώ για να βρουν κάτι χρήσιμο...Στείλε κάποια στιγμή κάτι που θεωρείς επεξεργασμένο... Για μένα είσαι πρόσωπο οικείο από την καθημερινή σου παρουσία στα φόρα...<BR/>Να είσαι καλά.<BR/>ΜίχοςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4352156571005827362.post-69541347434420176952007-06-17T12:20:00.000+03:002007-06-17T12:20:00.000+03:00Αγαπητέ ΚΤ Σε ευχαριστώ για την νέα οπτική ;)Αγαπητέ ΚΤ <BR/>Σε ευχαριστώ για την νέα οπτική ;)mathttps://www.blogger.com/profile/12470564530847868178noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4352156571005827362.post-1154292155168519722007-06-17T12:19:00.000+03:002007-06-17T12:19:00.000+03:00Κε. Μίχο Ευχαριστώ ειλικρινά για τον χρόνο που αφι...Κε. Μίχο Ευχαριστώ ειλικρινά για τον χρόνο που αφιερώσατε καθώς και για τις παρατηρήσεις σας .<BR/>θα προσπαθήσω να ακολουθήσω την προτροπή σας για μια σαφέστερη κατεύθυνση , αν και δεν είναι στον χαρακτήρα μου να δίνω τέτοιες καταβολές στα γραπτά μου .<BR/>Σε σύντομο χρόνο θα κοιτάξω να παρουσιάσω μια πιο προσεγμένη εκδοχή .<BR/>Σας ευχαριστώ και Πάλιmathttps://www.blogger.com/profile/12470564530847868178noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4352156571005827362.post-31924677468124878992007-06-15T20:44:00.000+03:002007-06-15T20:44:00.000+03:00Το ίδιο υλικό,λίγο διαφορετικα δοσμένο.Με γέννησαν...Το ίδιο υλικό,λίγο διαφορετικα δοσμένο.<BR/><BR/><BR/><BR/>Με γέννησαν νεκρό και με ραμμένο στόμα.<BR/>Βάλανε στο λευκό μου πρόσωπο χαμόγελο λοξό<BR/>- διώχνει τα δάκρυα των ματιών μου.<BR/>Φλεγόμενη ψυχή, οι στάχτες στα μαλλιά.<BR/>Κι η μάσκα.<BR/>Η μάσκα του προσώπου που μου χτίσαν,<BR/>το αφώτιστο κελί΄ οι αλυσίδες <BR/>στα χέρια και τα πόδια. Όλα αυτά <BR/>για να μην βγουν θλιμμένα δυο φτερά.<BR/>Όμως δεν σκέφτηκαν… <BR/>Μια μέρα ελεύθερος θα ήμουν <BR/>και με φτερούγες αντί χέρια<BR/>με δίχως μάσκα ατσάλινη να πνίγει την λαλιά <BR/>με ράμφος χρυσοκίτρινο παλιές σάρκες να σκίζω.<BR/>Οι σκοτεινές σκιές που θρέφονταν με αίμα <BR/>κρυμμένες στις ρωγμές του περασμένου τάφου<BR/>τώρα παρακαλούν απ’ τα δικά μου νύχια<BR/>να βγούνε-μετανιώσανε- ν’ αγγίξουν κάποιον άλλον…Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4352156571005827362.post-36709445415610609052007-06-15T20:35:00.000+03:002007-06-15T20:35:00.000+03:00σου χω μια παρατήρηση και αν θέλεις τη ζυγιάζειςσα...σου χω μια παρατήρηση <BR/>και αν θέλεις τη ζυγιάζεις<BR/><BR/>σαν θέμα ανολοκλήρωτο<BR/>σαν βέλος που τοξεύεις <BR/>σε μια τροχιά ανοδική<BR/>που άλλο δεν κοιτάζεις<BR/>παρά μονάχα εαυτό<BR/>για ό,τι σε βασανίζει<BR/><BR/>μικρής διαδρομής περιγραφή<BR/>ευνόητο πως είναι<BR/>αν κάπ οι ος σκουντήξει σε<BR/>σκουντήξεις και συ πίσω,<BR/><BR/>μα στέκει το βέλος σου ψηλά<BR/>χωρίς στόχο να πλήγει<BR/>και τρώς τις σάρκες σου σα να<BR/>σα να ναι του εχθρού σου<BR/><BR/>δύο μονάχα τόλμησες <BR/>μόνο να καταγράψεις<BR/>ποιός ήσουν και πως γίνηκες<BR/>για άλλούς μήδε λόγος<BR/><BR/>κ' έμειν' το κείμενο λειψό<BR/>σε δυό στιγμών το χώρο<BR/>από τα πως και τα γιατί<BR/>και του παθού το λόγοkostas_patrahttps://www.blogger.com/profile/09867146103192465024noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4352156571005827362.post-8109972254411847502007-06-15T20:02:00.000+03:002007-06-15T20:02:00.000+03:00Πρός Κο Πετεφρή .Παρακαλώ να μην Ντρέπεστε καθόλου...Πρός Κο Πετεφρή .<BR/>Παρακαλώ να μην Ντρέπεστε καθόλου , δεν είχα καμιά αξίωση ούτως ή άλλως !<BR/>Αν και μερικές λέξεις παρακάτω δείχνεται πως αφιερώσατε κάποιον απο τον πολύτιμο χρόνο σας να μετρήσετε τα "μου" και τα ανούσια επίθετα .<BR/>Δεν λέω πως είναι απο τα καλύτερα που έχουν γραφεί όμως σαν παιδί μου οφείλω να το υπερασπιστώ μέχρις εσχάτων .<BR/>Το θέμα της κριτικής σίγουρα είναι ένα δύσκολο έργο και ευχαριστώ που την κάνατε μέσα απο αυτή ίσως και να γίνω καλύτερος όπως και να μάθω να τοποθετώ πιο σωστά τις λέξεις που σίγουρα δεν είναι σφηνοτουβλάκια μιας και το θέμα της ποίησης δεν το είδα ποτέ σαν παιχνίδι ούτε και σαν ψυχανάλυση .<BR/>Το οτι υπάρχει το "προσωπικό" στοιχείο στα γραφόμενα , δεν είναι κατ' ανάγκη και τα βιώματα του γράφοντος .<BR/>Ευχαριστώ για τον χρόνο σας .mathttps://www.blogger.com/profile/12470564530847868178noreply@blogger.com