Blitzkrieg - A Time Of Changes (για να γουστάρουμε οι μεταλλάδες και για να μπείτε στο κλίμα).
Ηγγικεν η ώρα, και καλύτερα τώρα πριν γυρίσει ο μήνας (Σεπτέμβρη δεν αρχίζει το σχολικό έτος;)
Σκοπός του κρίτικαλ έρρορ υπήρξε και είναι (φαντάζομαι) η εκμάθηση των διδακτών στοιχείων στη γραφή. Δε δείχνει κανείς στον δοκιμαζόμενο πώς να γράφει, αλλά του υποδεικνύει λάθη κι εναλλακτικές. Αν θεωρήσουμε ότι όλοι προσφέρουμε ένα τούβλο στον τοίχο της αλήθειας, τότε οι υποκειμενικές απόψεις των προλυτών θα πλησιάζουν εν πολλοίς την αντικειμενικότητα.
Φαντάζομαι ότι σε ένα βαθμό, το κρίτικαλ έρρορ το κατάφερε αυτό, ίσως και όχι.
Ας δούμε ορισμένα παράπονα των δοκιμαζομένων:
1) Δεν υπήρξε εξαρχής κάποια σταθερά. Δηλαδή οι προλύτες να ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ να αναφέρονται στη ΔΟΜΗ, το ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ και το ΣΤΥΛ ενός γραπτού, μαζί με τις παραπομπές σε έργα γνωστών συγγραφέων. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα άλλα γραπτά να αναλύονται αποτελεσματικά και άλλα να περνιούνται γρήγορα γρήγορα κι επιδερμικά με γενικές υποδείξεις. Συμφωνώ με την παρατήρηση αυτή.
2) Δεν υπήρχε πάντοτε σαφήνεια στις κρίσεις των προλυτών. Αυτό κατά τη γνώμη μου είχε το γοητευτικό και την πρόκληση ότι έπρεπε ο δοκιμαζόμενος να ακονίζει το μυαλό του ώστε να καταλάβει το ρηθέν του ποιητού, (δοκιμαζόμενος μου είπε ότι ανέτρεξε στη...Wikipedia για να καταλάβει κάποιες παρατηρήσεις), φαντάζομαι όμως ότι για πολλούς ήταν βασανιστικό.
3) Για κάποιος οι κριτικές ήταν αυστηρές, αλλά, όσο κι αν συμμερίζομαι το παράπονο αυτό, αυτή είναι και η ουσία της κριτικής.
4) Το δικό μου παράπονο είναι ότι οι δυο προλύτες συμφωνούσαν υπερβολικά μεταξύ τους. Περίμενα λίγο μαλλιοτράβηγμα για ν΄ανάψουν τα αίματα.
Οσο αφορά τους συντελεστές:
Το κρίτικαλ έρρορ αποτελείτο από ανθρώπους. Πράγμα που θα πει ότι ο καθένας έχει το χρόνο του, τα φεγγάρια του, τον ενθουσιασμό που άλλοτε διαρκεί, άλλοτε σβήνει. Μην ξεχνάμε ότι η κριτική στο έρρορ γινόταν εντελώς αφιλοκερδώς, δηλαδή οι προλύτες κάνανε δουλειά που άλλοι πληρώνουν κερατιάτικα (και το "κερατιάτικα" το εννοώ). Δεν τους υποχρέωνε κάποιο αντάλλαγμα χειροπιαστό, αλλά η ευχαρίστηση ότι προσφέρανε λειτούργημα. Αλλοι φυγανε, άλλοι βαρέθηκαν, άλλοι πέρασαν κρίσεις φυγής. Ομως όλοι πρόσφεραν ψυχή και ικανό μέρος του χρόνου τους και το έρρορ θα υφίσταται, θέλω να πιστεύω, στο ίντερνετ σαν κάτι μοναδικό.
Ο Πετεφρής εξέφρασε την επιθυμία να αποσυρθεί στο προηγούμενο ποστ. Ο κ. Μίχος μάλλον κρατεί καλά. Η Μανταλένα προσέφερε υπερπολύτιμη βοήθεια και είναι από τους τακτικούς και αξιους σχολιαστές, αλλά δεν έχει χρόνο να συνεισφέρει στα διαχειριστικά. Εγώ δεν αισθάνθηκα ποτέ καλά με το ρόλο του μαντρόσκυλου που επωμίστηκα, ενώ ο σκοπός μου για την ίδρυση του κρίτικαλ έρρορ ήταν ανιδιοτελής και ιδιοτελής μαζί: να μαθαίνει ο κόσμος, να μαθαίνω κι εγώ, κι όχι να κάνω P.R., spamming και ανόητες παρεμβάσεις-νουθετήσεις, άσχετα αν κατά τη γνώμη μου αυτά ήταν απαραίτητα για την αρχή ενός project.
Γιατί δεν το διαλάμε λοιπόν το κρίτικαλ έρρορ; Δεν αρκεί κάποιος που θέλει συμβουλή να στέλνει ιδιωτικά στο e-mail ενός "δασκάλου";
Οχι, δεν αρκεί. Γιατί ο σκοπός είναι το δημόσιο, το μοίρασμα και το να μαθαίνει ο ένας από τα λάθη του άλλου.
Το μέλλον, λοιπόν.
Το κρίτικαλ έρρορ γίνεται δημόσια υπόθεση, όπως θα έπρεπε να είναι από την αρχή. Και οι συμμετέχοντες είναι αυτοί που θα του δώσουν πνοή να πάει μέχρι όπου πρέπει να πάει.
Οπως θα παρατηρήσατε, τα ονόματα των προλυτών και των διαχειριστών έχουν σβηστεί. Μόνη admin είμαι εγώ για τον πρακτικό λόγο ότι κάποιος χριστιανός θα πρέπει να ορίζει στο εξής τους συν-administrators. Πράγμα που θα πει ότι κρατάω πλέον και ΜΟΝΟ το ρόλο της θυρωρού (της νύχτας), περιορίζομαι στο να ανεβάζω τα ποστς όμορφα κι απρόσωπα, μέχρι να βρεθεί ενδεχομένως κάποιος άλλος που να θέλει να επωμιστεί το έργο αυτό.
Οσοι λοιπόν κρίνουν ότι έχουν τα κουράγια και την ικανότητα να γίνουν ΠΡΟΛΥΤΕΣ, αποφεύγοντας τους παραπάνω σκοπέλους-παράπονα (καλά, κάνουμε κι ευκολίες) ας στείλουν (ή ξαναστείλουν) αίτηση για να τους κάνω συν-admins. Οπως είχα πει και τον Ιανουάριο, ικανοί, κατά τη γνώμη μου να παίξουν το ρόλο αυτό είναι οι:
ΠΕΤΕΦΡΗΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΙΧΟΣ
ΣΑΚΗΣ ΦΩΛΙΟΣ
UN CERTAIN PLUME
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΞΕΝΟΣ
Περιμένω στα σχόλια τις δικές σας προτάσεις σε σχέση με τους προλύτες - και για όλα τα άλλα, εννοείται.
Οσο για τους διαχειριστές...ΟΛΟΙ ΜΑΣ θα είμαστε διαχειριστές. Εάν κρίνουμε ότι αξίζει ο σκοπός, θα στέλνουμε υποβολές, θα κάνουμε διαφήμιση του κρίτικαλ, θα προτείνουμε προλύτες, θα συνεισφέρουμε με κάθε τρόπο.
Μετά από περίοδο παραίτησης, ελπίζω και προσδοκώ το κρίτικαλ να αναγεννηθεί σαν τον φοίνικα και να απογειωθεί, γιατί νομίζω πως αυτό του πρέπει. Αν όχι, κι αν το αποφασίσει η κοινή γνώμη, ας αναπαυθεί με αξιοπρέπεια.
Με εκτίμηση.
Παρασκευή 31 Αυγούστου 2007
Απολογισμός - Ανασχεδιασμός
Αναρτήθηκε από angeliki marinou στις 8/31/2007 01:11:00 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
33 σχόλια:
Μόλις ξύπνησα και ο καφές παρολίγο να μου βγει από τη μύτη με το που διάβασα τη λέξη "προλύτης".
Ρεζίληδες σούπερ εξυπνάκηδες αριστοκράτες VIP των μπλογκς. Το λεξικό Λίντελ-Σκοτ δεν το κατέχουν όλοι, κύριοι και κυρίες Τριάντηδες των μπλογκς.
Θα απαντήσω εντός της ημέρας για τα υπόλοιπα όταν θα έχω χρόνο.
Κακό μπελά βρήκες Renton.
Ο γκαγκά επιστρέφει.
""Μόλις ξύπνησα και ο καφές παρολίγο να μου βγει από τη μύτη με το που διάβασα τη λέξη "προλύτης".""
Έχω κάνει εμπεριστατωμένη έρευνα και έχω καταλήξει στο ότι είναι αδύνατον να βγει ρευστό , υγρό από τη μύτη. Έστω ότι πίνεις λεμονίτα και εκείνη την ώρα ταράζεσαι επειδή βλέπεις στη Χριστίνα Λαμπίρη ότι χώρισε ο Ντέμης με το Δεσποινάκι. Αμέσως ο βήχας που σου προκαλείται στέλνει το υγρό κατευθείαν στη καταπιόνα η οποία βεβαίως βεβαίως αν και συνδέεται με τη μύτη, το οποίο μας το βεβαιώνει και η ύπαρξη των οτωλαρυγγολόγων ,( παρακαλείται ένα λεξικό Λίντελ-Σκοτ να με διαρθώσει στην ορθογραφία) λόγω του νόμου της βαρύτητας δε μπορεί να φτάσει μέχρι τη μύτη παρά μόνο μπορεί να αγγίξει τη ρινική κοιλότητα σύμφωνα με τον νόμο της άνωσης.
Ανώρθόγραφυ κειρά φροσίνη >>
Και που ξέρεις εσύ τι μπορεί να συμβαίνει τα απογεύματα του Αυγούστου εις τας ρινικάς κοιλότητας ενός γελοίου;
[από τη δική μου μυτούλα πάντως τρέχει νεράκι πεντακάθαρο όταν έχω κάνει πολλά μακροβούτια]
Φιλική συμβουλή πάντως προς φίλους εμπλεκόμενους...
Συμπεριφερθείτε αναλόγως - όπως σε κάθε ζωύφιο του θέρους (μη ξεχνάτε και τις κατσαρίδες. λέμε):
Μην ασχολείστε μαζί τους και θα φύγουν. Αυτά φοβούνται περισσότερο από σας. Τα καημένα.
Δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς οραματίζεστε και πως ακριβώς θα το υλοποιήσετε μιας και η συνδιαχείριση απέχει αρκετά από την (ποθούμενη ίσως) αυτοδιαχείριση.
Προσωπικά διάβασα πολλά κείμενα και κριτκές των προλυτών και η συνολική συνταγή έδενε νομίζω πολύ καλά εξυπηρετώντας το σκοπό αυτού του μπλογκ. Να προσθέσω επίσης πως και οι δυο προλύτες ήταν ειλικρινέστατοι και τους απόλαυσα ενώ εάν ήταν στο δικό μου χέρι θα προσπαθούσα να τους πείσω να συνεχίσουν.
Απο κει και πέρα το να προσπαθήσετε να βάλετε ένα κανονιστικό πλαίσιο σε μια κριτική ανοιχτή δεν θεωρώ πως θα συνδράμει σε αυτό που περιμένουν όσοι φίλοι δίνουν τα κείμενά τους προς κρίση. Άλλωστε οι περισσότεροι δεν ερχόμαστε εδώ για να "μάθουμε" να γράφουμε αλλά περισσότερο για να κατανοήσουμε το πως "φαίνεται" αυτό που γράφουμε σε κάποιους που θεωρούμε αντικειμενικότερους κριτές.
Ελπίζω να συνεχίσετε...
gamoto auto to critical kleinei( i toylaxiston pernei adeia ep aoristou) tin vra poy tha estelna 5 aristourgimata.....Not!
Paidia kala keimena diavasame, kales kritikes akousame, kala itane oso kratise! :)
Nai, αλλά δεν είναι κρίμα να *κλείνει* ή έστω να "μετασχηματίζεται" το blog επειδή ο λαπούτα προσέβαλε τον Πετεφρή με αποτέλεσμα αυτός να αποχωρήσει;
Εγώ προτείνω για προλύτη και τον Αλέξη Σταμάτη...
jago: η λέξη "προλύτης" υπάρχει στο μπλογκ από τον Ιανουάριο. Αλλά μάλλον μόλις σήμερα ενήργησε ο καφές.
Μανταλένα, το σάιτ κλείνει ή αναδιαμορφώνεται, διότι επήλθε κορεσμός. Ο jago αποτέλεσε μια ωραιότατη αφορμή και ίσως μάλιστα αν κι εφόσον το κρίτικαλ αναστηθεί, να του κάνουμε και εικόνισμα.
kabamaru: λυπάμαι που τα αριστουργήματά σου έμειναν στα κρύα του λουτρού. Αν τα είχες στείλει εγκαίρως, δε θα έμεναν, διότι το σάιτ θα συνέχιζε. Θέλω να πω ότι αν ένα σάιτ κριτικής έχει καύσιμο, συνεχίζει. Αν όχι, τον πούλο (εκ λεξικού Λίντελ-Σκοτ η έφρασις).
deuced: το ζουμί του σάιτ δεν είναι η διαχείριση, αλλά τα κείμενα και οι προλύτες. Η ικανή διαχείριση είναι απλά bonus.
Με συνδιαχείριση εγώ εννοώ την συνεισφορά. Ιδεών, προτάσεων, κριτικών. Αυτό δυστυχώς δεν έγινε πρωτύτερα. Αν τώρα κάποιος ενεργοποιηθεί πέρα από τους fight back, mantalena και άλλους δύο-τρεις, είμαστε σε καλό δρόμο, αλλιώς μάλλον κανείς δεν ενδιαφερόταν για το μπλογκ in the first place.
Και φυσικά να στέλνονται κείμενα. Τί κίνητρο έχει ένας προλύτης, όση καλή διάθεση και να έχει όταν δεν υπάρχουν κείμενα;
Τα παράπονα των παιδιών αναφέρθηκαν στο πλαίσιο του απολογισμού και μόνο - αλλά και ναι, σαν υλικό προς σκέψη. Δεν τα ανέφερα ποτέ στους προλύτες προσωπικά κι αυτό για να μην επηρεαστεί ακριβώς ο ενθουσιασμός και αυθορμητισμός τους, όπως είπες.
Οσο για την αυτοδιαχείριση, που πράγματι είναι το ιδανικό:
Θα είμαι η ευτυχέστερη των ανθρώπων να βρεθεί ένας ικανός διαχειριστής να αναλάβει μόνος του το project και να το απογειώσει. Εγώ απέτυχα στο ρολο αυτό, για πολλούς λόγους. Εύκολο είναι να έχεις μια ιδέα, δύσκολο να την υλοποιείς. Κι έχω ψάξει για τέτοιο άτομο, επίσης ανεπιτυχώς. Γι αυτό και κατέληξα εξ ανάγκης στην ομαδική συνεισφορά.
Δεν καταλαβαίνω. Σταματάτε, αναδιοργανώνεστε επειδή κάτι δεν λειτούργησε ή επειδή "ακόμαένασκατακαημένος" είπε τις μαλακίες του μπας και τον προσέξει o κόσμος;
Από τα παράπονα που αναφέρεις δεν θεωρώ κάτι ιδιαίτερα αρνητικό, δεν βλέπω κάτι που θα έπρεπε να σας ωθήσει σε αλλαγή μεθοδολογίας.
Από την άλλη όμως -βλέπω για μια ακόμα φορά τη σιχαμερή τρομοκρατία των μπλογκς που έχει, κατά καιρούς, αναγκάσει ανθρώπους να αποχωρήσουν και δημιουργεί τώρα πρόβλημα στον Πετεφρή.
Και έχω να πω το εξής: υπάρχει ζωή εκεί έξω και υπάρχουν τα μπλογκς. Μέσα στα μπλογκς υπάρχουν αξιόλογοι, συνηθισμένοι, βαρετοί, ψωνισμένοι -όπως ακριβώς και εκεί έξω. Αλλά στα μπλογκς υπάρχουν και μερικοί από τους μέγιστους κακομοίρηδες του όχλου, γελοίοι που τσιρίζουν απαιτώντας ένα καλό λιντσάρισμα κρυμμένοι στην ανωνυμία τους, άνθρωποι (λέμε τώρα) που νομίζουν πως θάβοντας τους άλλους μένει περισσότερος χώρος γι΄αυτούς πάνω στη γη για να διακρίνονται πλέον καλύτερα. Αυτοί οι ανύπαρκτοι -σε πραγματικές συνθήκες -γίνονται χαφιέδες, αγανακτισμένοι πολίτες, αυτόπτες μάρτυρες που κυνηγάνε την κάμερα ή γελωτοποιοί των καφενείων. Μέσα στα μπλογκς νομίζουν πως απέκτησαν κώλο και ως εκ τούτου δικαιούνται να χέσουν τον κόσμο όλο -σαν τον "justanotherfartoff".
Χασμ, χασμ, χασμ... μόλις σηκώωωωωωθηκα (άτιμη δουλειά) και διαβάζω τους αργόσχολους των μπλογκς με τον καφέ μου. Μωρέ σεις, άλλη δουλειά δεν έχετε από το να την πέσει η κλίκα των Καλαμποκιών του ψευτοκομμουνιστή Κάστρο σε όλο το Critical Error;
Ακόμη να καταλάβετε ότι το έχετε παραγαμήσει;
Και είναι χονδροειδέστατο ψέμα ότι την έπεσα στο Πετεφρή, ξαναδιαβάστε καλύτερα το σχόλιο μου στο προηγούμενο ποστ. Μόνο στον Πετεφρή δεν την έπεσα ψευτοκουλτουριάρηδες καστρικοί στρεψόδικοι.
Γκέγκε κύριε ΒουΛούκο και εσύ η σερνικιά μπλογκοπολυπρόσωπη;
Το Σκάσε Ηλίθια σάπισε; Όπως και το Μπάμπης Σκύλος Γκαπ;
Να 'ναι καλά οι φίλοι μου... που ξέρουν περισσότερα από μένα.
Κι άλλη φορά κύριε Μανταλένε, όταν επικαλείτε τον κύριο Πετεφρή επειδή είναι επώνυμος στο νετ, να κρατάτε και μια τσίπα μαζί με τον σούπερ ανώνυμο ΒουΛούκο σας.
Ανώνυμοι της συμφοράς, εσείς τους έχετε κρεμάσει όλους τους επώνυμους των μπλογκς κι εσείς κρύβεστε πίσω από την σκατοανωνυμία σας.
Θρασύδειλοι του κερατά.
ΥΓ Είναι σύμπτωση άραγε που κανείς δεν επικαλέστηκε την "επωνυμία" του κύριου ΒουΛούκου παρά μόνο εκβιάστηκε ο Πετεφρής στα μπουρδόβλαχα κατηγορητήρια τυπου τηλεδικείων; Τόση σιωπή πια για τον κύριο ΒουΛούκο, που εξόχως ξεσκεπάστηκε ο ρόλος του στο Ελληνική Λογοτεχνία;
Ποιός είναι, ο Παπανδρέου;
Κι εσείς κύριε με το χαϊδευτικό "μοτοσακό", μη χέσω δλδ, να γράφετε σωστά το νικ μου.
Δεν λέγομαι "justanotherfartoff", αλλά JustAnotherGoneOff. Ήτοι, Ένας Ακόμη Ξεχασμένος.
Αλλά, άδικα σας το λέω αφού δεν ξέρετε ούτε την χρήση του copy & paste.
Και προφανώς, ούτε στοιχειώδη αγγλικά (και μιλάμε, τελικά αδίκως, για προλύτες)
Ναι, motorcycle, επειδή κάτι δε λειτούργησε.
"justanotherfartoff" (που θα πει "μια ακόμα κλανιά που ξέφυγε" -τζάμπα μάθημα αγγλικών σου κάνω κακομοίρη), συνέχισε να ζεις και κινείσαι παρασιτικά.
Συγνώμη που δεν μπορώ να κάνω διάλογο μαζί σου -αλλά στις κλανιές, απλά ανοίγεις το παράθυρο για να ξεβρωμίσει ο τόπος.
Βρωμάς. Εξακολούθησε τώρα την υστερία, κλασσικό σύμπτωμα της ασημαντότητάς σου.
Renton, σε θέματα λειτουργικότητας, όντως σηκώνει κουβέντα. Αλλά άδειασε το χώρο από το υστερικό ανθρωπάκι. Μετά, θα είναι πιο εύκολο να πέσουν προτάσεις -όλοι όσοι ενδιαφέρονται για τη συνέχιση της προσπάθειάς σας θα πρέπει να έχουν.
δεν καταλαβαινω σε τι φαση ειστε.
συζητατε για το κριτικαλ ερρορ κι εχετε κανει πιο πολλα σχολια απο οποιοδηποτε κειμενο προς κριση, μονο και μονο για να συνεχιστει κι εδω το επι μηνες ξεκατινιασμα μεταξυ σας.
καλη φαση, αλλα εγω το μεγαλυτερο προβλημα του μπλογκ αυτου παντα πιστευα πως ηταν η ελλειψη σχολιων. γιατι τελεια κανανε τη δουλεια τους οι μιχος/πετεφρης, (και ψαξτε κι αλλου αν το θεωρειτε ευκολο να βρειτε αντιστοιχες αποψεις πανω στα κειμενα σας) ομως δεν υπηρχε συμμετοχη, παρα μονο καθε φορα εμφανιζονταν 2-3 φιλοι του κρινομενου να κανουν αβαντες (καλοδεχουμενες παντως).
στο προηγουμενο ποστ αναμεσα σε αλλα ακουστηκε και κατι σωστο "Η ελληνική λογοτεχνία δεν κινδυνεύει από το μπλογκ σας" και συμφωνω, πανω απ ολα ψυχραιμια.
Οσο για τον πετεφρη,
"πρεπει να χαιρεται κανεις οταν τον κατηγορουν αδικα γιατι τουλαχιστο υπαρχει ενα σφαλμα που δεν το εχει διαπραξει". (κλεμμενο)
γενικα δεν εχω προτασεις, καντε οτι νομισετε, ναουμ
Φάιτ Μπακ, δεν πορεί να ΜΗΝ καταλαβαίνεις τι διθαδραματίζεται εδώ.
Ο κατσαρίδας εμφανίζεται σε ένα blog με το οποίο έχω την ελάχιστη δυνατή σχέση τελευταία, να φέρει αναστάτωση για λόγους που έχουν να κάνουν (εικάζω) με την αποτυχημένη λογοτεχνική του καριέρα ή ζωή γενικότερα.
Ας τον αγνοήσουμε προτείνω
(και ένα καλό delete σχολίων θα μας απαλλάξει όντως από τη θλιβερή παρουσία του ώστε να συζητήσουμε σαν άνθρωποι). Ας τον αγνοήσουμε επαναλαμβάνω με στεντόρεια φωνή όπως έχουν κάνει τόσοι άλλοι πριν από μας με επιτυχία!
:)
Renton αν με ξανακάνεις admin, υπόσχομαι να ξεκαθαρίσω το τοπίο!
μουτς
Λαπούτα, παρατηρώ ότι δεν μου απευθύνεσαι ευθέως... Φοβάσαι;
Το μόνο που έχω καταλάβει ως τώρα είναι ότι έχεις μικρό πουλί...:)
Ξεκόλα ρεεεε!
Ο Τριάντης ποιός είναι; Κανένας εφημεριδογράφος σίγουρα...
Αυτό το αριστοκράτες των μπλογκ πολύ μου άρεσε... Σε πιέζει ε;
Τα σχόλια είναι οι ρουφιάνοι των μπλογκ. Από εκεί περνάει η μαγάρα του ποσοτικού και η υστερία...
Να είσαι καλά Λαπούτα... και μην ακούς τι λένε. Τα μπλογκ έγιναν και για σένα, όπως τα τσοντάδικα για τους εφαψίες... (και για να μην ψάχνεις, εφαψίες είναι αυτοί που σου πιάνανε τα οπίσθια και δεν μπορούσες να φωνάξεις... θυμάσαι;)
Μίχος :)
Οποιος το "πονάει" το μπλογκ, μπορεί να κάνει παιχνίδι, κι εννοείται μανταλένα ότι σου στέλνω την invitation σου ευθύς αμέσως. Αν τώρα νομίζεις ότι το μπλογκ θα σωθεί με ένα πέρασμα μπαϊγκόν, τί να σου πω, πάντως εγώ με την παρέμβαση του "παιδιού του λαού" είδα νουμεράκια παλιών καλών εποχών.
...Αυτά για τους λάτρεις της κριτικής.
Μανταλένα μη μου το χαλάσεις...
Άσε το παιδί να εκφραστεί...:) Παρασοβαρέψαμε στα ιστολόγια, έχουμε να δούμε γραφικό πολύ καιρό...
Αφήστε με να τον στροφάρω λίγο, σας παρακαλώ... Σας υπόσχομαι γέλιο...
Μίχος
Δυό πράγματα δεν έχω σίγουρα αυτό τον καιρό... Ποιός έβαλε τις φωτιές και γιατί ο Λαπούτα μου επιτίθεται, εκτός από το ότι είμαι πιο ωραίος...:)
Τώρα η Ρέντον κατάλαβε ότι το εσώρουχο κάνει νούμερα... Αυτό το σλιπ ειναι εργαλείο... κάποιοι θα μείνουν... κάποιοι θα δουν...
Στο τέλος θα λένε πως τον βάλαμε επίτηδες για διαφήμηση... Προσωπικά θα του έστελνα ένα αντίτυπο από τα Μικροκείμενα (γκρίζα διαφήμιση)για τον κόπο του... Είναι και σχετικά ευπρεπής...
Μίχος
Ο άλλος κηδεύει αύριο τέσσερα παιδιά και ο Λαπούτα της ψωλής του το χαβά...άντε μη γα...
κ. Μίχο, προτείνω να ανοίξετε τα σχόλια στο μπλογκ σας και να παίξετε μπάλα εκεί, τα δυο σας. Το έρρορ γαμήθηκε επαρκώς και το περί νουμέρων ήταν σαρκασμός.
Αν αποφασίσετε εν καιρώ ότι θέλετε να ξαναγίνετε προλύτης, λέξη που προϋποθέτει σοβαρότητα και ήθος κι ουχί γέλωτα, να μας κοπιάσετε.
Με όλη τη συνείδηση ότι είστε από τα λίγα άτομα που βοήθησαν όσο κανείς άλλος στο στήσιμο και τη βιωσιμότητα αυτού του μπλογκ, τη φιλία και την ευγνωμοσύνη μου. Αλλά έτερον εκάτερον.
Εν αναμονή των κινήσεων της Μανταλένας, γιατί ευτυχώς η δικτατορία της ρέντον τελείωσε. Ανεμος δημοκρατίας φυσά πια στο κρίτικαλ έρρορ.
Ρέντον, κάποτε θα πρέπει να αναμετρηθείτε με το γεγονός ότι το όριο προς τα κάτω στα ιστολόγια είναι απύθμενο... Σήμερα ο τάδε αυριο ο άλλος... έχω ασχοληθεί δια μακρόν με την παρανοϊκή κρίση που μπορεί να καταλάβει τον οποιονδήποτε στο χώρο... Σας βρίσκω
πολύ σοβαροφανή για μαγαζί γωνία όπου κάθε χτυπημένος περαστικός μπορεί να κάνει την κολοτούμπα του.
Η μία λύση είναι το σβυστίρι η άλλη είναι μια τεχνική απορρόφησης του επιτιθεμένου... Όποιος φοβάται να τσαλακωθεί δεν πάει σε πηγαδάκια στην Ομόνοια... Ασχολήθηκα με το θέμα γιατί είμαι το αντικείμενο του πόθου του εν λόγω ασθενούς... και σας βρίσκω πολύ μολυσμένη από τη σοβαροφανή δημοσιογραφήτιδα που κάνει τους δημοσιογράφους στην ιστόσφαιρα ιδιαίτερα ευάλωτους και τους αποδεικνύει λίγους πίσω από τον χωρίς αντίλογο μονόλογό τους.
Ο Μπλόγκερ που μας φιλοξενεί έχει ένα ωραίο ρητό... η προσβολή του ενός το αισθητικό του άλλου... και αρνείται επιμόνως να ανταποκριθεί στην επιθυμία για λογοκρισία όσων κατά καιρούς ζητούν τις υπηρεσίες του... Καιρός είναι να συνηθίζουμε ότι ενδέχεται να εκτεθούμε στην κακώς εννοούμενη "φυσιολογικότητα" του καθενός ή ξεκάθαρα στο σύμπλεγμα κατωτερότητος που του καλιέργησαν έξω και το ξερνάει εδώ...
Προσωπικά θεωρώ ότι η οποιαδήποτε προσφορά μου εδώ περιλαμβάνει και το μηχανισμό που εξέθεσα για την αντιμετώπιση του Λαπούτα...
Αγαπητή μου Ρέντον δεν συμφωνούμε σε πολλά... σας βρίσκω κομφορμίστρια,με υπερβολικό ενδιαφέρον για τον λογοτεχνικό καθωσπρεπισμό, ο οποίος συμβάλλει τα μάλα στην παρακμή της μυθοπλασίας την οποία διανύουμε... Με 23.000 χειρόγραφα κατά τους υπολογισμούς συνωστιζόμενα στα γραφεία των εκδοτών, οι κυνηγοί της φήμης του εδώ και τώρα πρέπει να κοπιάσουν πολύ εξωλογοτεχνικώς για μιαν αναφορά σε περιοδικό ποικίλης ύλης... Κατά την άποψή μου όσοι φτάνουν στη γραφή με όρους μπεστσελλερά φτάνουν αργά, η κιβωτός συμπληρώθηκε και το μόνο που τους περιμένει είναι ο κατακλυσμός... Ωσπου να βγάλει ο εκδότης αυτούς που η "φέρουσα δημοσιότητα" τους κάνει να εξαργυρώνουν ένα μέρος της και στη γραφομανία... βλέπω μερικούς να τυπώνουν το 2100 και αν...
Και επειδή το σεντονιάσαμε βλέπω ένα νεογοτθικό μυθιστόρημα φτιαγμένο από σκλάβους της πέννας όπου δουλεύοντας οχτάωρο θα γράφουν παραλλαγές για φιλιά ας πούμε και όπου το τελικό προϊόν θα εκδίδεται υπό το όνομα μιας ανύπαρκτης περσόνας που το εύηχο ονοματεπώνυμό της θα αποφασίζουν οι μάνατζερ... Ωραία προοπτική ε;
Γιατί η καταστροφή της ποιότητας δια της ποσότητας προχωρεί και τα βιβλία των εκδοτικών οίκων, ελληνικά και μεταφρασμένα όλο και περισσότερο έχουν το ύφος των επιμελητών. Μέτρα εκδοτικούς για να καταλάβεις ότι έχουμε καμιά δεκαριά εκδοχές ύφους μοιρασμένες σε ονόματα συγγραφέων... Και η ομοιογένεια όλο και συνεχίζεται...και η ισοπέδωση όλο και αυξάνει...
Όσοι δεν έχουν ιστορική πείρα, όσοι έχουν κοντόφθαλμες φιλοδοξίες, πιστεύουν ότι έτσι ήταν πάντα και θα συνεχίσει να είναι...(Σε μερικά χρόνια βλέπω πρώην μπεστεσελεράδες να περιφέρουν τη χολή τους σε έντυπα της δεκάρας, βλέπε Αμάντα...)
Η άποψή μου είναι πως η πεζογραφία βρίσκεται σε ένα καθαρτήριο σκουπιδιών απέναντι στο οποίο η καλύτερη αντίδραση είναι η ανάγνωση τν κλασσικών...Οι αφελείς μπορούν να αρκεστούν στο νομπελίστα του σαβατοκύριακου που τους προτείνουν οι φυλλάδες, αλλά προσωπικά θεωρώ το χρόνο μου πιο πολύτιμο από το να διαβάζω τις γραπτές αναπληρώσεις των συμπλεγάτων κατωτερότητας κάποιων επαρχιωτών της Ευρώπης...
Αντε και πολλά είπα...ο καθένας αξίζει όσο και οι επιδιώξεις του...
και βαριέμαι...βαριέμαι αφόρητα αυτούς με τα καμένα ονειράκια...κάθε τετράγωνο κι ένας ...
Μίχος
"Ασχολήθηκα με το θέμα γιατί είμαι το αντικείμενο του πόθου του εν λόγω ασθενούς..."
Tρία άτομα διεκδικούν το ρόλο αυτό: η Μανταλένα, ο παραιτηθείς Πετεφρής (η μεγάλη μας εκκρεμότητα) κι εσείς. Ο,τι ο ασθενής είχε τέτοια πέραση, να κονταροχτυπιούνται τα αντικείμενα του πόθου για πάρτη του, δεν το περίμενα. Μήπως να δώσει και κανα μήλο, να ξεκαθαρίσει το τοπίο;
"Ο Μπλόγκερ που μας φιλοξενεί έχει ένα ωραίο ρητό... η προσβολή του ενός το αισθητικό του άλλου..".
Εγώ ξέρω ένα άλλο ρητό, που λέει "όταν κοιτάς την άβυσσο, εκείνη κοιτά μέσα σου". Του "ελιτιστή", "φασίστα" Νίτσε (ω, τί σύμπνοια με τη γράφουσα). Σύμφωνα με το οποίο, αν ο Λαπούτα και ο χ Λαπούτα είχαν αγνοηθεί, δε θα είχαμε φτάσει στο σημείο να πλέκουμε το έπος στην αρρώστια, ούτε η αρρώστια του Λαπούτα θα έβγαζε τον χειρότερο εαυτό από τους "υγιείς".
"Αγαπητή μου Ρέντον δεν συμφωνούμε σε πολλά... σας βρίσκω κομφορμίστρια,με υπερβολικό ενδιαφέρον για τον λογοτεχνικό καθωσπρεπισμό, ο οποίος συμβάλλει τα μάλα στην παρακμή της μυθοπλασίας την οποία διανύουμε... Με 23.000 χειρόγραφα κατά τους υπολογισμούς συνωστιζόμενα στα γραφεία των εκδοτών, οι κυνηγοί της φήμης του εδώ και τώρα πρέπει να κοπιάσουν πολύ εξωλογοτεχνικώς για μιαν αναφορά σε περιοδικό ποικίλης ύλης... Κατά την άποψή μου όσοι φτάνουν στη γραφή με όρους μπεστσελλερά φτάνουν αργά, η κιβωτός συμπληρώθηκε και το μόνο που τους περιμένει είναι ο κατακλυσμός... Ωσπου να βγάλει ο εκδότης αυτούς που η "φέρουσα δημοσιότητα" τους κάνει να εξαργυρώνουν ένα μέρος της και στη γραφομανία... βλέπω μερικούς να τυπώνουν το 2100 και αν... "
Ακούστε, αγαπητέ κ. Μίχο. Πολλά είμαι. Και κομφορμίστρια είμαι. Και συντηρητική είμαι. Και μαλάκας είμαι και ό,τι άλλο θέλετε. Ομως να αναφέρεστε στην ιδιότητά μου ως admin του blog αυτού και μην τα μπλέκετε με τα λογοτεχνικά. Ετερον εκάτερον.
Αλλά αφού αποφασίσατε να τα συνδυάσετε αυτά τα δύο, λάβετε υπόψη σας ότι λόγω του κρίτικαλ έρρορ, τα γραπτά μου, σε όποια μηδαμινή εκτίμηση κι αν τα έχετε, πήγαν πίσω. Το έρρορ το συνέλαβα για να το απολαμβάνω κι εγώ και να μου δώσει ώθηση να γράφω, κι αντ΄ αυτού, βρέθηκα να κάνω τον εξισσοροπιστή, τον δημοσιοσχετίστα (κάτι που ποτέ δεν ήμουν) και τον παιδαγωγό. Κάτι που μου προκαλούσε αυξανόμενη δυσαρέσκεια, γι αυτό και είπα παραπάνω ότι απέτυχα σαν admin, διότι δεν έδωσα την ψυχή μου στο έρρορ όσο θα έπρεπε, αλλά το χρησιμοποίησα εξαρχής ιδιοτελώς (για να μάθω απ΄τη διαδικασία) μέσα από την ανιδιοτέλεια που ενείχε το εγχείρημα (να μαθαίνει όλος ο κόσμος).
Οχι ότι δεν έμαθα απ΄το έρρορ. Δεν το απέλαυσα. Και όλος ο κόσμος βολικότατα αναφερόταν στο μπλογκ σαν το μπλογκ της ρέντον. Τη στιγμή που δυο τρεις, ρε, να συμμετείχαν στο αντμινιστεριλίκι, και να ήταν συνεπείς, θα είχε απογειωθεί το πράγμα με τη συνεισφορά και θα μασταν όλοι και πιο χαλαροί. Κάποια στιγμή μου πέρασε απ΄το μυαλό ότι "ρε, τί πονοκεφαλιάζουμε, ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται για την κριτική, όλοι μας μπαίνουμε να διαβάζουμε τους εαυτούς μας και το πόσα comments μαζέψαμε σήμερα". Ομως οι αντιδράσεις πολλών με έκαναν την τελευταία στιγμή να αλλάζω γνώμη.
Αυτά για τη λογοτεχνία. Και σας παρακαλώ, μη βγάζετε συμπεράσματα δικά σας κι άσχετα με την κουβέντα.
Λίγα λόγια σε στυλ τηλεγραφήματος:
-δαβάζω μέρες όλο αυτό που γίνεται. Είμαι αρκετό καιρό στα μπλοκς και η μικρή μου πείρα μού λεέι πως άμα κάποιος/ κάτι σε ενοχλεί, δεν ασχολείσαι. Εκτός κι αν έχεις χρόνο για χάσιμο.
-Είμαι κάθετη με τη διαγραφή σχολίων. Ο καθείς έχει το δικαίωμα να γράφει ό,τι θέλει κι ό,τι του κατέβει στο κεφάλι. Επωνυμα και ανώνυμα. Αν αυτός ο χώρος ήταν για λίγους και εκλεκτους, θα ταν περιορισμένη η είσοδος.
-Αν ο σκοπός του μπλοκ αυτού παραστρατίζεται τόσο εύκολα από κακεντρεχή σχόλια, τότε πρέπει να μπουν πιο γερά θεμέλια.
-Προσωπικά, έχω μάθει αρκετά από τις κριτικές σε κείμενα δικά μου και άλλων. Θα μου άρεσε να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια.
--Ρέντον, για να μοιράστουν οι δουλειές, άμα είναι υπολογίσε και μένα στο αντιμιστρασιόν.
Λίγα λόγια και καλά. Πώς να μη σε υπολογίσει κανείς, παπαρούνα (και σε αυτό το context και γενικά).
Μιά προσωπική κατακλείδα:
Ξαφνιάστηκα κάπως με μιά λίστα επιθυμιών ή τάσεων που κατέγραψε η renton:η υποχρεώση να αναφέρεται η δομή, το περιεχόμενο και το στύλ του κειμένου, μαζί με παραπομπές σε γνωστούς συγγραφείς. Αυτό είναι κατευθείαν απόστημα του τρόπου γραφής μιάς έκθεσης γιά πανελλαδικές.
Η ασαφής κρίση επίσης, θα έπρεπε να γεμίζει χαρά τους κειμενογράφους.Κακώς ανέτρεξαν, όσοι ανέτρεξαν, στην Wiki. Τον ουρανό με τ΄άστρα έπρεπε να κατεβάσουν.
Η αυστηρότητα ,πρακτικά, δεν υπήρχε, και δεν λειτούργησε.Μήπως υπήρξε θέμα βαθμολογίας και μου διέφυγε;΄
Τέλος, η συμφωνία μου με τον Μίχο(από τις δεκάδες περιπτώσεις όπου συνυπήρξαμε,στις μισές δεν υπήρξε κάν αυτή)προέκυψε αυθόρμητα, από παράλληλες έξωθεν επιδράσεις αναγνώσεων, και δεν εννοώ ότι γνωριζόμαστε κι από χτές.
Η παρέμβαση του Τζαστανάδα λειτούργησε μέσα μου κατά τα γνωστά:αμυντικά. Αν δεν βρώ τι σκατά λάθος έκανα, κι άν δεν το καταλάβω, δεν επιτίθεμαι ποτέ.Κοίταξα και το ιστολόγιό του, που αραιά το ξεφύλλιζα,εννοώ στα παλιά του κείμενα. Ξαναβρήκα ένα άτομο που έχει αγωνία γιά την γλώσσα και την έκφραση, ξέρει από λεξικά, τα δουλεύει, ξέρει από ανάγνωση, επιχειρεί και παρεμβάσεις πάνω σε τέτοια θέματα.Ακόμη, μπορεί να προχωρεί στις επιθέσεις του χρησιμοποιώντας έναν απλουστευτικό πληθυντικό, βάζοντας στον ίδιο σάκκο συνειδητά την ήρα και το σιτάρι,πράγμα που μπορεί να είναι άδικο, αλλά δεν είναι ασυνήθιστο, και προδίδει πολιτική σκέψη.Φυσικά, δεν μπορεί να μεταστρέψει την αγαθή γνώμη που έχω γιά τον Μίχο, όπως δεν μπόρεσε να το κάμει και ο Μακμάνους, που τον διαβάζω συχνά με ενδιαφέρον,όσο τουλάχιστον και τους πολυάριθμους αντιπάλους του.Εκτιμώ αφάνταστα ένα σωρό κείμενα στα blogs που είναι νηπιώδη ή εριστικά, αλλα βγάζουν μιά φλόγα που με ενδιαφέρει.Αλλα ο χώρος στα blogs έχει χαρακτηριστικά που επιτρέπουν τέτοιες προσεγγίσεις. Ενδεχομένως, σε ζωντανή συνάντηση, να σπάγαμε μπουκάλια ο ένας στην κούτρα του αλλου.
Προβλέποντας και απευχόμενος τον διαχωρισμό μεταξύ κριτών και κρινομένων, προέταξα, ως δείγμα γραφής και κριτικής, πρώτο-πρώτο, ένα δικό μου κείμενο προς κρίση, γιά να δείξω τι περίμενε και τους υπόλοιπους.
Κατά τα άλλα, το σχόλιο του Τζαστανάδα, είχε επίδραση επάνω μου.Περνούσα καλά στο critical error και κακώς οι εμπνευστές του σκέφτονται επανιδρύσεις.Ακόμη κι όταν έγραφα εκεί, συχνά δεχόμουνα προσωπικά αιτήματα να κοιτάξω ένα κείμενο κάποιου που ήθελε την κρίση μου.Οχι τρελά πράγματα,γύρω στο ένα ανα τρίμηνο. Καθώς το πράττω επί τριάντα χρόνια, έτσι θα το συνεχίσω.Ως μέρος μιάς ιδιωτικής αλληλογραφίας.
Κατά τα άλλα,ψυχραιμία,και μακριά από τον φόβο της δραπέτευσης.Διεύθυνση, τηλέφωνα,mails και blogs τα έχετε. όπως ξέρετε και τη φάτσα μου. Αν με βρείτε σε κύκλωμα, θα το καταλάβετε...
"Περνούσα καλά στο critical error ..."
Θα σταθώ μόνο εδώ. Aυτό δεν το είχα συνειδητοποιήσει και σας το λέω με όλη την ειλικρίνεια. Πίστεψα ότι δεν είναι δυνατόν άνθρωπος που περνάει καλά κάπου να παραιτείται από μια τέτοια αιτία. Και τα απέδωσα όλα στον κορεσμό. Αλλά δεν έκανα τον κόπο να σας ρωτήσω κιόλας.
Διαβάσατε φαντάζομαι τα σχόλια των παιδιών και την πιο-θετική-δε-γίνεται γνώμη τους για την κριτική τη δική σας και του κ. Μίχου, άσχετα απ' τις δικές μου παρατηρήσεις. Και φαίνεται το πόσο σας θέλουν πίσω.
Δεν έχω να προσθέσω κάτι, πέρα από τη συγνώμη μου. Η Μανταλένα και η παπαρούνα είναι πλέον συνδιαχειριστές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, μα μέχρι να συντονιστούμε, σας στέλνω την πρόσκληση επιστροφής σας στο blog και κάντε την ό,τι επιθυμείτε.
Ωραία, υπήρξε ένας Καυλωμένος Τράγος και διαβάζω τα σχόλια. Μπχφμπχλτσκφ. Πείτε του ξεκάθαρα ότι είναι για φτύσιμο, μην (αυτο)επιβεβαιώνετε το μπλογκ σας επειδή σας έστειλε ένας τυπάς κείμενο για φτύσιμο.
Και στο κάτω κάτω της γραφής, με ενοχλούν πολύ λιγότερο τα κακά κείμενα από κείνα τα "δήθεν" που βουτάς μέσα τους για μήνες και αιώνες για να ανακαλύψεις στο τέλος ότι είναι μπούρδες.
Εκεί χάθηκε η μπάλα του Critical Error. Σε ένα φληνάφημα που δεν εξυπηρέτησε απολύτως σε τίποτα.
Ξέρετε τι ιδέα μου δίνετε; Σαν να λέτε "είμαι αφ' υψηλού κι εσένα θα σε περιποιηθώ το υψηλότερο επίπεδο διανόησης που κατέχω". Κι ακόμη παραπέρα κιόλας, "πασοκιά" λέτε. Γιατί, υπάρχει και "ΝουΔουλιά"; Δεν κατάλαβα, τι σχέση έχει ένας καύλας τράγος με το Πασόκ; Αυτό λέγεται "don't not fear the critic"; Ο εξευτελισμός του άλλου που δεν έχει τη δυνατότητα να εκτεθεί με έντυπο τρόπο ακόμη κι αν γράφει πολύ κακά; Λίγος σεβασμός επιτέλους...
Για τα υπόλοιπα που γράφτηκαν στα άνωθεν σχόλια.
Παρατήρηση πρώτη: Κλανιά εσύ; Πάρε ένα χέσιμο από μένα μην σου κλάσω μια μάντρα αρχίδια, που θα σου πέσει και πολύ κιόλας.
Παρατήρηση δεύτερη: Εάν έχετε πρόβλημα διαχείρισης, τότε δεν είστε μπλογκ αλλά φόρουμ. Δεν χρειάζεται να πω κάτι περισσότερο, ξέρετε εσείς αλλά δεν τα παραδέχεστε.
Παρατήρηση τρίτη: γράφει ο Πετεφρής: Η αυστηρότητα ,πρακτικά, δεν υπήρχε, και δεν λειτούργησε. Κοιτάζω ξανά το "πασοκιά" καθώς και τις υπόλοιπες τρανταχτές απαξιώσεις του συνεργάτη σας "προλύτη"... αυτό λέγεται "κριτική".
Παρατήρηση τέταρτη: "Απέλαυσα"; Ωχ, το μάτι μου!
Παρατήρηση πέμπτη: κάποιος έγραψε για το υπερβολικό πλήθος σχολίων στο παρόν ποστ. Όμως, κανείς δεν μίλησε για τους "αλεξιπτωτιστές" σχολιούχους στο κείμενο του Μανταλένου. Γλείψ, γλείψ, γλείψ.
Παρατήρηση έκτη: γράφει η(ο) Παπαρούνα: "άμα κάποιος/ κάτι σε ενοχλεί, δεν ασχολείσαι". Όπως και με τις φωτιές στην Πελοπόννησο.
Παρατήρηση έβδομη: άλλα αντ' άλλων απαντάτε στα σεντόνια κύριε Μίχο. Τίποτα δεν έλαβα από σας. Για τα Μικροκείμενα, η αδιαφορία των μπλόγκερς μιλάει από μόνη της. Και γιατί να αγοράσω ένα μπλογκακαταλαβίστικο βιβλίο που υπάρχει ολόκληρο στο νετ;
Παρατήρηση όγδοη: απαγορεύεται να κρίνεται ο κρινόμενος που κρίνει αυτόν που κρίνει τους άλλους για να μην κριθεί η κρίση τού υπεράνω της κριτικής που δεν δέχεται την κριτική; Τα χυδαιόλογα που ανταλλάσουμε τα λένε όλα.
Παρατήρηση ένατη: δεν ξαναγράφω λογοτεχνικά για να με διαβάζει μόνο ο Πετεφρής, αρκετά ανέχτηκα τις ύπουλες επιθέσεις της κλίκας σας. Αν θέλω κάτι να γράφω, ας με απορρίψει και ο Καστανιώτης. Αλλά όχι ο Μανταλένος και ο Μίχος, εσείς είστε οι πιο μεγαλοπιασμένοι άσχετοι με την λογοτεχνία. Κai δυστυχώς, τρόμπες.
Θέλει η λαπούτα να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει.
Δικαιολογείστε την επειδή είναι προεκλογική περίοδος και η λέξη "πασοκιά" ενόχλήσε ως φαίνεται τα σεπτά αισθήματα του πολιτικού αυτού όντος (sic), οδηγώντας το σε Λαλιωτισμούς που θα τους ζήλευε και μπάτσος του ΑΤ Ομονοίας.
(είδατε πόσο εύκολη είναι η συνειρμική εκτροπή;)
Στην περίπτωση βέβαια της λαπούτα-κατσαρίδας, η συνειρμική εκτροπή του είναι φρενήρης, αναίτια, συνεχής και θα τολμούσα να πω αδιάφορη - στο μέτρο που οσο περνά ο καιρός όλοι εξοικειώνονται αργά γρήγορα με την ανεξέλεγκτη μαλάκυνση που τον δέρνει ωσάν να του το χρωστούσαμε - ας είναι, Πετεφρή απλώς αυτή τη φορά, ο κλήρος έλαχε σε σας.
___________________________
Κύριε Πετεφρή,
Απόδειξη βέβαια για όλα αυτά που γράφω δεν ειναι παρά το τελευταίο του σχόλιο, απ΄το οποίο φυσικά, όπως κι εσείς, κανείς δεν καταλαβαίνει περισσότερα απ΄' ότι καταλάβαινε στο παρελθόν - ούτε πώς συνδυάζονται τα ασυνδύαστα ούτε πολλές φορές ονόματα και αναφορές σε άλλα μπλογκς και nicknames.
Επί της ουσίας, και δεδομένου ότι η Renton εκχώρησε το administration αυτού του blog στην Παπαρούνα και σε μένα, διευκρινίζω μια για πάντα ότι ουδέποτε υπήρξα κριτής κανενός σε αυτό το blog ούτε προλύτης, συνεπώς δεν έχω να κρίνω ή να απορρίψω καμία κατσαριδοτζάγκω λογοτέχνιδα, όπως υπαινίσσεται στο τέλος του το προηγούμενο σχόλιο - σαπουνόπερα.
Ο γραφιάς του σχολίου, είναι φανερό πως ουδέποτε έχει παρακολουθήσει αυτό το blog,
συνεπώς κύριε Πετεφρή και με δεδομένη τη συμπάθεια που είχατε προς το δικτυακό πρόσωπο αυτού του χρήστη (ένα από τα πολλά τέλος πάντων), μήπως είνα υπερβολική η αντίδρασή σας στην "αναίτια επίθεσή του" όπως τη χαρακτηρίσατε στο προηγούμενο ποστ; Και να αναθεωρήσετε την απόφασή σας;
Ένα άτομο "που έχει αγωνία γιά την γλώσσα και την έκφραση, ξέρει από λεξικά, τα δουλεύει, ξέρει από ανάγνωση, επιχειρεί και παρεμβάσεις πάνω σε τέτοια θέματα" δεν σημαίνει αυτομάτως ούτε πως είναι έντιμο ούτε ψυχικά καλλιεργημένο να σεβαστεί ακόμη και κάτι με το οποίο διαφωνεί.
Όσο για τον "απλουστευτικό πληθυντικό" που σωστά έχετε παρατηρήσει ότι χρησιμοποιεί στις επιθέσεις του (η τωρινή το επιβεβαιώνει) "βάζοντας στον ίδιο σάκκο συνειδητά την ήρα και το σιτάρι,πράγμα που μπορεί να είναι άδικο, αλλά δεν είναι ασυνήθιστο, και προδίδει πολιτική σκέψη", εκφράζετε με κομψό τρόπο, αυτό που εγώ, ως μη συγγραφέας (αν και εικάζω πολυγραφότερος σε αξιοπρεπή τουλάχιστον πράγματα από τον σπαταλημένο κατσαριδοτζάγκω), θα αποκαλούσα "φασιστική νοοτροπία": οι γενικεύσεις είναι πάντοτε επικίνδυνες και η αρχή του φασισμού.
Εν κατακλείδι, και αν ακόμη συναισθάνεστε στοιχειώδη συμπάθεια γι' αυτό το ταλαίπωρο πλάσμα με την κρυφοφασιστική νεοσυντηρητική νοοτροπία,
που
- επιμένει να βλέπει "κλίκες" παντού (πολυ΄καλά του απάντησε ο Μίχος σε προηγούμενο σχόλιο "Τι νομίζεις ότι κάθε πρωί σηκώνομαστε και πιάνουμε τα τηλέφωνα και τα μέιλ για να συνομωτήσουμε... Η ότι η ζωή μας τη μόνη κοινωνικότητα που γνωρίζει είναι η διαδικτυακή;" - και συγνώμη που το γύρισα σε Α' πληθυντικό) ,
- να συκοφαντεί άλλους για ανώνυμα hate-blogs κρίνοντας προφανώς εξ ιδίων τα αλλότρια,
- αλλά και να κατηγορεί οποιονδήποτε τρίτο για το όποιο δικό του δημιουργικό "στέρεμα" (αν είναι δυνατόν, να ισχυρίζεται κανείς ότι δεν γράφει λογοτεχνικά επειδή θα τον κρίνει ποιος; η Μανταλένα! ),
αν λοιπόν συνπαθείτε ακόμη αυτόν τον ουτιδανό δενΕχωΤιΝαΚάνο, απλά μην ασχολείστε μαζί του και συνεχίστε αυτό πού όπως γράψατε σας έκανε να περνάτε καλά στο critical error, αδιαφορώντας για την τρομοκρατία και το μπάχαλο που ακόμη μια φορά επιχειρεί να φέρει η λαπούτα σε αυτή τη γωνίτσα του διαδικτύου και σε αυτό το blog με τα 9 κατά μ.ό. σχόλια σε κάθε ποστ...
(που όπως και να 'χει θα μου πείς πιο πολλά είναι απ΄'οσα μαζεύουν τα κρυφοφασιστικά ποστς της λαπούτα αλλά και πάλι...)
_____________________________
Κύριε Μίχο,
Θα παρακαλέσω να μην δοθεί συνέχεια με το άνθρωπάκι αυτό που αντί για μυαλό έχει φρέον κα παγώνει από το μίσος μπροστά σε οτιδήποτε αισθάνεται ότι τον ξεπερνά ή δεν τον περιλαμβάνει.
Τα σχόλιά του είναι υβριστικά και προτίθεμαι να σβήνω τις υβριστικές και αναίτιες βωμολοχίες στο εξής: κανείς δεν νομιμοποιείται να ξεκινά την όποια κριτική του βρίζοντας έναν άλλο.
_____________________________
Renton,
σε ευχαριστώ και δημόσια για την πρόσκληση - αισθάνομαι εντελώς έξω από τα νερά μου, δεδομένου ότι δεν υπολόγιζα καθόλου ότι θα εκχωρούσες το administration, πόσο μάλλον σε μένα, που η σχέση μου με τη λογοτεχνία είναι τόση όση κλαι η δική σου με το υποβρύχιο ψάρεμα γιγάντιων καβουριών στη θάλασσα Μπάρρεντς.
Ως εκ τούτου, και επειδή όχι χρόνο για αψιμαχίες και hate blogs δεν έχω, αλλά ούτε για να ξεκουράζομαι ανάμεσα στις τρεις (αισίως) δουλειές που κάνω για να τελειώσω το σπιτάκι που χτίζω στην Πάρο, μην περιμένεις πολλά από εμένα.
Θα κάνω βέβαια ότι καλύτερο μπορώ, και το ίδιο θέλω να πιστεύω και η Παπαρουνίζ.
:)
Παπαρούνα μου καλή
(από τη Ρέντον έμαθα το blog soy).
Προτείνω να ανοίξουμε ένα κοινό mail του critical error όπου θα μπορούν να μας στέλνουν τις υποβολές κειμένων οι ενδιαφερόμενοι και να το συνδιαχειριζόμαστε και αυτό... αλήθεια, δεν έχω χρόνο να μπαίνω στο web ούτε για αστείο αυτή την εποχή.
:]
ΥΓ.
Δεδομένου ότι από την πλευρά μου δεν έχω καμία υπέρμετρη φιλοδοξία για το blogάκι μας, και δεδομένου ότι η αρχική ιδέα ανήκε και ανήκει σε σένα Renton, να ξέρεις ότι όποια στιγμή το θελήσεις, το Critical Error θα σου αποδοθοθεί με όλες τις τιμές - είναι δικό σου "παιδί" (εγώ απλώς το βάφτισα, remember?)
Τέλος, όσο και αν οι ευγενείς προθέσεις μας είναι να δημοσιεύοντια όσο το δυνατόν περισσότερο κείμενα λογοτεχνικών φιλοδοξιών (ή και όχι), δεν προβλέπω ότι θα αυξηθεί δραματικά η υποβολή τους σε αυτό το blog (πέντε ώς έξι το μήνα;),
άρα, μήπως να το ξανασκεφτόσασταν αγαπητοί μας Προλύτες, Petefreeman και Mίχο, και να αποδεχόσασταν εκ νέου την πρόσκληση που σας απέστειλε η Renton;
Στα σχέδιά μας είναι να βρεθεί ένας ακόμη (ή δυο προλύτες), θα ήθελα τη γνώμη σας επ' αυτού.
Καλημέρα - καλή βδομάδα - καλό φθινόπωρο
:/
Το mail μου είναι mantalena@gmail.com
:))))))
προτεινω να συνεχιστει το κριτικαλ ερρορ "ώσπου να εκραγεί το σύμπαν, να εκραγούν και να χαθούν τα πάντα μες στους γιγάντιους σπασμούς του οργασμού"
τι λετε?
α ναι, και
χυνω, χυνω, χυνω
φιλικα φιχτμπαχιος
ουφ!
Λοιπόν επειδή ο Κρόνος και οι εκλείψεις με έχουν τσακίσει και τρέχω σαν το Βέγγο, το θέμα του κριτικαλ έρρορ θα παγωσει-τουλάχιστον απο τη μεριά μου- για λίγες μέρες. Το σίγουρο είναι ότι θα υπάρξει ανανέωσις, εύρεση νέων ανθρώπων που θέλουν να μεταλαμπαδευσουν τις γνώσεις τους(sic!) και να ανταλλασσουμε απόψεις πάνω σε κείμενα με ειλικρίνια και πάνω από όλα ευγένεια.
Αντε φίλτατοι, φιλιά στο μέτωπο και ειρήνη.
:):):)
Δημοσίευση σχολίου