Δευτέρα 17 Μαρτίου 2008

Siqvis - Δυο ποιήματα

Πέτσινα ρεζερβουάρ

Σε δημοσιά τα μεσάνυχτα
φωτισμένη και μάταιη
κοντράρεις το τέλος του χρόνου.

Γρούζει η σαρκή μηχανή σου.
Στη σέλα του ίλιγγου
βιάζεις τα γκάζια της.

Μυστήρια της μνήμης
πυρωμένα αποθέτεις
στα ριζιμιά των πηγών
που αναβλύζουν στο αίμα σου.

Χωλές αμαρτίες του αύριο
ν' αρνιέσαι επιμένεις.
Τον δύσποτμο Σκύθη λογχίζοντας
μυρωμένος μετάλαβες
του άχραντου θανάτου.

Η σκέψη ποτάμι που τρέχει
σε ισχνές διεγέρσεις του απείρου
αυτή με ριπές σε εξυψώνει.
Τεταρτημόρια άστρων
μπροστά σου απλώνει
και γράφει:

Είναι ίσως ακόμη μακρύς
ο δρόμος για σένα
ή μπορεί και να χάθηκες
σε κάποια στροφή του
καθώς βιαζόσουν
να φθάσεις στο τέρμα του.



Διαδρομή

Μάζεψα στον άνεμο πνοές
φωνές μικρών πουλιών
και χυμούς ευωδιαστών ερώτων
απίθωσα τυφλός,
πάνω στο χαμηλό θυσιαστήρι.

Μήνες μετρώντας έντεκα
στα ηλιοτρόπια της λήθης
τον μόσχο τον χρυσό εγκολπώθηκα
τις κουκουβάγιες τις ευτραφείς
των πρυτανείων εκέλευσα

Απόρησα.
Πώς χώρεσε το μέγα πλήθος
σε μια σκλήθρα ουτοπίας;

Ζύμωσα
με θυμάρι κι αγιόκλημα
οπτασίες άλαλων παιδιών
στα καλντερίμια.

Έπλασα ψωμί γλυκό της ξεγνοιασιάς
-σώμα και αίμα Διονύσου-
προσφορά στον εσπερινό
κάποιου μαρτυρίου
μακρινού και ακατάληπτου.

Μιας μεταπολίτευσης τα άστρα
εμέτρησα
στα πολύγωνα, πολύφρακτα
σκαλοπάτια
τις πλαστικές ιριδίζουσες αψίδες
και τους κίονες
με τις τραχιές χαραγματιές της ιστορίας

Ένοιωσα.
Οι στρατιές των αθώων ριγώντας
παλιννοστούσαν στο εξαγνισμένο
έρεβος.


http://krinis.blogspot.com/


Η άποψη του Μίχου
Να προσέχετε τις ωραίες λέξεις και τα ευρήματα... Είναι σαν την πεπονόφλουδα. Θα σας αδικήσω αν γράψω κάτι περισσότερο, σε μια φάση που το κρίτικαλ έρρορ περνάει μια περίοδο εγκατάλειψης... Γι αυτό στείλτε κάτι ακόμα για να πούμε λεπτομέρειες εκεί.

Η Ρέντον με ειδοποίησε ότι υπάρχει ένα κείμενο ακόμα προς ανάρτηση. Ας μπεί. Είναι κρίμα κάποιος που αποφάσισε να εκτεθεί σε κρίση να μην έχει μιαν απάντηση...

Υ.Γ. Έλαβα ένα ενθαρρυντικό γράμμα... Δεν σκέπτομαι να εγκαταλείψω γιατί δεν το έκανα ως εδώ για προσωπική υπεραξία δημοσιότητας, αλλά για να δοκιμάσω πιο πολύ την ευγένεια...

Τα πράγματα για μένα είναι απλά.

Βάζεις σ' ένα ψαχτήρι τη λέξη ποίηση και διαβάζεις... Και το Σαραντάκο μόνο να βρεις θέλεις χρόνια να τον εξαντλήσεις. Και βέβαια το καθημερινό πέρασμα από το Στίχοι τζι αρ.
Και το Σπουδαστήριο του Σαββίδη έχει πολλά. Διαβάζεις, διαβάζεις , διαβάζεις... Κάθε τι που θ' ανακαλύψεις μόνος σου αξίζει όσο δέκα τόμοι φιλολογικών μελετών... και ότι σου αρέσει μάθε το απέξω.

Όσο για τα πεζά, να αργείτε και να επιβραδύνετε κάθε έρωτά σας για κάποιο συγγραφέα... Αργά, αργά. Από μία άποψη η τέχνη της γραφής είναι κατατεθειμένη σε κάθε μυθιστόρημα αν το μικροσκοπήσεις... Αποφύγετε τα ευπώλητα, είναι γραμμένα σε μπαμπινιώτικα στην πλειοψηφία τους και τις πιο πολλές φορές είναι λευκοπλάστες για τις απωθημένες κοινωνικές μας αδεξιότητες και έχουν μια εμφανή και ψυχαναλυτικά ερμηνεύσιμη επιθυμία αυτοδιακαίωσης. Και να εμπιστεύεστε τις προσωπικές κρίσεις που βγαίνουν από το συγχρωτισμό με τα κείμενα. Μη χάνετε πολύτιμο χρόνο διαβάζοντας λογοτεχνικά ένθετα εφημερίδων. Με το επίπεδο του σημερινού τύπου, μόνο ένας αφελής θα συνέχιζε να δίνει το χρόνο του διαβάζοντας εφημερίδες. Για όποιον έχει λογοτεχνικές φιλοδοξίες απαγορεύεται...:)

Η πεζογραφία είναι διεθνές παιχνίδι ρουλέτας στα πονταρίσματα του οποίου η ελληνική γλώσσα δεν συμμετέχει... Γι αυτό ξεπέφτει στον εγχώριο τυχοδιωκτισμό μπας και σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και τα πιάσουμε... 23.000 κιόλας εξυπνάκηδες, ίσως και μ' αυτούς εκείνος που θα τελειώσει αυτή την αθλιότητα συνωστίζονται στα γραφεία των εκδοτών προς ανάγνωση... Είναι να αλλάζεις άλογο σου λέω... Εκτός κι αν είσαι κατάδικος της γραφής... οπότε αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλλων... Όπως το πάμε, σε λίγο θα γίνονται διαγωνισμοί Ασεπ για το ποιός θα εκδόσει... Για μένα η πεζογραφία έχει ξεμείνει μεταξύ Ίταλο Καλβίνο και Ζωρζ Περέκ... και δεν βλέπω προ πάντων στην Ελληνική ούτε καν την υποψία για το τι συμβαίνει... Μονάχα συνωστισμός από λαμόγια της πέννας για να τσιμπήσουν τα ψιλά που ξεπέφτουν από τις μεγάλες μάσες για τον πολιτισμό... Διαβάστε Αξιώτη για παράδειγμα για να δείτε πόσο αναχρονιστικά είναι τα βραβεία και τα ευπώλητα των ψωνισμένων και κινουμένων από αδράνεια αναγνωστών...

Γι αυτό η μαρτυρία του Κωσταντίνου Τζούμα έχει τη γνησιότητα του ύφους που δεν καταφέρνουν οι επαγγελματίες πεζογράφοι... και τη διψάει ένα κοινό βαριεστημένο από διάφορες παπάρες μετά βιογραφικών και τιμών του χρηματιστηρίου της ανάγνωσης...

(Είναι μια άποψη σχηματική ίσως αυτά που γράφω, αλλά περιεκτική... Δεν υπογράφει ο πάπας, αλλά κάποιος που στο βαθμό που υποψιάζεται αναυθεντικότητα δεν συγκατανεύει... οπότε έχει όρια και διακινδύνευση να συμφωνεί κάποιος ή να μη συμφωνεί.)

1 σχόλιο:

david santos είπε...

I loved this post. Thank you.


NURIN JAZLIN
MURDERED. 9 YEARS OLD. WHY? ARE WE HUMAN?
.
Please!
TO AVOID SUCH A TRAGEDY HAPPENING AGAIN, AND FOR THE SALVATION OF OUR CHILDREN, WE ARE DOING A WORLDWIDE CAMPAIGN, DISPLAYING THE IMAGE OF NURIN JAZLIN JAZIMIN IN BLOGS ALL OVER THE WORLD ON 25TH APRIL 2008. LET'S NOT FORGET NURIN JAZLIN.