Στάξε μου λίγο αίμα στο αλεύρι από το τρύπιο δάκτυλο σου. Η αρρώστια σου είναι το μυστικό συστατικό της συνταγής. Γιαυτό έχει σημάδια το κορμί σου από βελόνες.
Έρχομαι εκεί που κοιμάσαι και γεμίζω μπουκάλια με το αίμα σου . Έχω στην αποθήκη Αίμα '86, Αίμα '88 – ήταν καλή χρονιά το '88.
Στα μπουκάλια γύρω, μυρμήγκια τρώνε το φελλό, γλύφουν υπομονετικά το γυαλί, διψάνε φαίνεται για αίμα.
Εγώ όμως έχω άλλους φίλους, τα κουνούπια. Τα έχω μάθει να βουίζουν στη συχνότητα της βραδινής γαλήνης και τα στέλνω σ' εσένα. Τα κομπρεσέρ τους σπάνε την προκάλυψη του δέρματος σου και τα τρυπάνια τους με αντλίες τραβάνε αίμα από βαθιά, από εκεί που κρύβεται η αρρώστια σου. Παίρνουνε λίγη και τη φέρνουνε σ' εμένα. Αλέθω το αλεύρι, σπάω τα' αυγά με το σφυρί, διαλύω το τραπέζι με το κομπρεσέρ, παντού χυμένος πολτός, ζυμάρι γεμάτο με την αρρώστια σου. Καιει τα πατώματα και πέφτει στους κάτω ορόφους. Συμφορά! Τρύπησε τον φλοιό της γης και βγήκε από την άλλη μεριά. Μια διατομή της γης, νέες εξερευνήσεις, πυροσβέστες φτάνουν ως τον πυρήνα, καθαρίζουν την κουφάλα της γης, ελεύθερο πεδίο για να στείλω δορυφόρους, πώς θα χαρούνε τα κουνούπια!
Κάνω φίλους τα μυρμήγκια, έχουνε σκάψει όλη τη γη, διάδρομοι και πολυεπίπεδα πατώματα, τους φτάνει μόνο μια σταγόνα Αίμα '86 και δουλεύουνε ύστερα όλο το χειμώνα.
fight back
H άποψη του Πετεφρή: εντυπωσιακό κείμενο, αλλά μου φάνηκε αβανταδόρικο, με ακυριολεξίες και (τολμώ να πω) οι ΄κομβικές του λέξεις όχι του γούστου μου. Εχει μιά ποιητική δορά- δεν ξέρω γιατί υποβλήθηκε ως πεζό. Αλλά οι έννοιες δεν έχουν πρόβλημα. Η μεταφορά "εργαλείων" μεγάλης κλίμακας σε μιά απρόσμενα μικρή, είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα, αλλά το κείμενο θα βρεί θιασώτες, ή τουλαχιστον, βουβούς ακολουθητές.
Τώρα που το διάβασα δέκατη φορά, καταλαβαίνω γιατί δεν λειτούργησε μέσα μου αποτελεσματικά. Το εύρημα δηλαδή η λεκτική, όχι νοητική υπέρβαση αίμα=κρασί που έχει μιά μακρόχρονη μεταφυσική καλλιέργεια και εδώ χρησιμοποιείται γιά ένα είδος αγωγής του αναγνώστη, είναι μιά πραγματικότητα που οι πολλοί αγνοούν! δηλαδή το αίμα, χρησιμοποιείται από αρκετούς γιά το λαμπικάρισμα του κρασιού στο βαρέλι, καθώς το ασπράδι, το δαμάσκηνο και άλλα φρούτα του θεού. Το ζωντανό αίμα.
Φυσικά, η περσόνα fight back έχει πολλά καλά στοιχεία.Ελάχιστα επίθετα, μιά εξασύλλαβη λέξη μόνον κι αυτή από σπόντα,καλή υποδομή σκέψης,κοφτερό μυαλό. Ελπίζω η συνέχεια να περάσει από μία πιό βατή και πεζή διαπραγμάτευση ,επειδή με ανησυχεί το φλέρτ με το υπέρογκο.
Η άποψη του Μίχου
Το διάβασα το απόγευμα και το μυρίκαζα οδηγώντας... έβλεπα τις σκηνές σε κόμικς. Αυτός που το έγραψε είναι ευφυής, έχει ένα εύρημα, το πολλαπλασιάζει, όταν οι όγκοι μεγαλώνουν τα πράγματα φαλτσάρουν λίγο. Περίεργο, μοιάζει περισσότερο με διήγηση στη διάρκεια ενός παιδικού παιχνιδιού απιθανοτήτων. Η αρχική πρόθεση νερώνει σχεδόν σε χιούμορ. Από ένα σημείο και μετά βιάζεται να το τελειώσει, εχει ξεμείνει από εικόνες, η πρόθεσή του έχει εξανληθεί. Πιό είναι όμως το παράξενο, το απρόσμενο: Το κείμενο, κι εκεί συναντάω τον Πετεφρή υποστηρίζεται καλά γλωσσικά. Θα έλεγα ότι το ύφος της γραφής αντιστρατεύεται το θέμα. Κι αυτή η αντίφαση έχει μια γοητεία, σαν να υπονοεί πως το όλο έγινε σαν ένα είδος παιγνίου όπου ένα εύρημα τείνει να οδηγηθεί σε ακρότατες συνέπειες. Θέλει χειρουργικό βλέμμα τέτοια γραφή. Εγώ πάντως θα συνιστούσα να δει τα νεκροτομικά του Γκότφριντ Μπένν, είναι στο διαδίκτυο μεταφρασμένα. Και παραπέρα Μπερλίν Αλεξάντερ Πλατς και άλλους γερμανούς μεσοπολεμικούς. Αυτό που επανέφεραν τα κόμικς σε εικονιστικό επίπεδο, έχει μεγάλη παράδοση στη λογοτεχνία. Και πριν απ΄όλα προσεκτική ανάγνωση στις δομικές παρατηρήσεις του Πετεφρή.
Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2007
Fight Back - Βαθιά Κρυμμένα Μυστικά
Αναρτήθηκε από angeliki marinou στις 2/20/2007 07:53:00 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Ευχαριστω πολυ renton για τη φιλοξενια κι ευχαριστω Πετεφρη για την αποψη και τις πολυ σημαντικες για μενα παρατηρησεις.
Μενω λιγο στην τελευταια σου προταση. Ελπιζω να βγω σωστος στην εκτιμηση μου οτι παιζοντας στα ακρα ειναι πιθανοτερο να βρω τελικα ενα μετρο, παρα να το χασω.
Ευχαριστω πολυ και το Γιωργο Μιχο για την αποψη του και για τις προτασεις του.
Αν μου επιτρεπετε μια ερωτηση. Κρινοντας κι εγω ψυχρα και χειρουργικα, οσο μπορουσα, το κειμενο, μου δημιουργηθηκαν διαφορες αποριες οπως για παραδειγμα:
-η χρηση του δευτερου ενικου σε μια συζητηση για το αιμα, δηλωνει απο μονη της μια ιδιαιτερη σχεση, πιθανοτατα ερωτικη?
-το γεγονος πως το 20ετες πια αιμα φυλαγεται σε αποθηκη τριγυρισμενο απο μυρμηγκια κι οχι σε ειδικο κελαρι, φορτιζει περισσοτερο την εξαπατηση-την αρπαγης του αιματος, παρα την ιδια τη χρησιμοτητα του αιματος?
Ζητω τις προτασεις σας - με ποιο τροπο θα μπορουσαν να τονιστουν τα παραπανω σημεια? Και κατα ποσο φυσικα πιστευετε οτι στο συγκεκριμενο κειμενο θα οφελουσε να τονιστουν?
Χμ, καλές ερωτήσεις, αλλά άνευ νοήματος. Η ανακύκλωση του κειμένου μου φαίνεται οριστική: μια σταγόνα αίμα παίρνετε από την "άρρωστη" , με μιά σταγόνα αίμα βγάζουν τον χειμώνα τα μυρμήγκια. Ολο το ενδιάμεσο, λαμπρώς αιωρούμενο στον προσωπικό σας χώρο, θα μπορούσε να είναι έτσι ή αλλοιώς. Η ερωτικη σχέση δεν υπονοείται : μπαίνει σε φωτεινή επιγραφή που αναβοσβήνει. Ομολογώ ότι άν δεν ήταν στην αρχή η έκφραση "τρύπιο δάχτυλο", θα το διάβαζα με περισσότερο ενδιαφέρον.
Σύμβολα χειρίζεστε. Επειδή γιά να χειριστείτε σύμβολα, αισθάνεστε την ανάγκη να μεταμορφωθείτε, προκύπτει αυτή η αίσθηση που προσπάθησα να σας περιγράψω.
Οσο γιά την χρησιμότητα κλπ του αίματος, νομίζω ότι κανένας αναγνώστης δεν θα αναρωτηθεί. Αρα μήτε κι εσεις.Καταφέρατε ίδιον ύφος παρά την προφανή αστοχία των υλικών που επιλέξατε. Το πρόβλημα με εσάς δεν το βρίσκω στην έκφραση (άν έχεις ύφος ,πολλά συγχωρούνται) αλλά στις έννοιες (και στις έγνιες) που φορτώνεστε.
Θέλω να κάνω μια παρατήρηση εδώ που την παρατηρώ χρόνια και σε άλλους που γράφουν.Είναι αυτή η φροντίδα για το γραπτό σαν να είναι περιουσία.Φύγετε από αυτή τη θέση. Μια μικρή παρέμβαση δεν θα το διορθώσει.Βάλτε το στην άκρη και πηγαίνετε στο επόμενο.Αν αυτό που κίνησε το κείμενο έχει υπολείματα μέσα σας θα ξανάρθει, αλλιώς θα το φάει το σκοτάδι.Να είστε σπάταλος στη θυσία των κειμένων σας. Τίς ερωτήσεις που βάλατε σε μένα κάντε τες ένα καινούριο κείμενο.
Για την ωρα προχωραμε δηλαδη.
Ευχαριστω και παλι!
Απο τούτο το βήμα θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να ευχαριστήσω τους αμερικάνους..
Ευχαριστώ αμερικάνοι
Ευχαριστώ πολύ
Δημοσίευση σχολίου