Vas - Απογαλακτισμός

Το σώμα του έπεσε στο κάθισμα του λεωφορείου, ανάμεσα από μια έγκυο, νέα γυναίκα και έναν μεγάλης ηλικίας άνδρα. Αισθάνθηκε αφόρητη πίεση στα πλαϊνά μέρη του σώματός του, παρ’ όλο που δεν τον άγγιζαν τα σώματα της εγκύου και του ηλικιωμένου. Σαν ένα άγχος να τους στεφάνωνε αγγελικά και να περιέρρεε με διαβολικό τρόπο απ' τα σώματα αυτά. Το άγχος της έναρξης μιας ζωής και το άγχος του τέλους μιας άλλης. Ένιωθε το σώμα του να ιδρωκοπάει και ταυτόχρονα να αδυνατίζει δραματικά. Τα μάγουλά του βάθυναν προς τα μέσα συναντώντας τα κόκαλα του προσώπου, οι βολβοί των ματιών αναρροφήθηκαν σιγά σιγά και στο τέλος εξαφανίσθηκαν. Το κρέας του τυλίχτηκε γύρω απ' τα κόκαλά του, που συνειδητοποίησε ότι ήταν σπασμένα γιατί η σάρκα του χυνόταν σαν μητρικό πηχτό γάλα στο δάπεδο και στο κάθισμα του λεωφορείου.

Παρά τον πόνο, απ' τα αποσυνδεδεμένα μεταξύ τους κόκαλα και το περιδινούμενο άγχος ανάμεσα στους πόλους Αρχή και Τέλος που τον συνέθλιβε, αποφάσισε να χαμογελάσει στην γυναίκα για τη νέα ζωή που εγκυμονεί και στον ηλικιωμένο για τη ζωή που έζησε, μα ξαφνικά σκέφτηκε: «η μαμά μου θα με περιμένει κι έχω αργήσει», και το χαμόγελό του πήρε την έκφραση μιας νεκρικής μάσκας. Ευγενέστατοι και οι δύο του ανταπέδωσαν το χαμόγελο με την ίδια ακριβώς έκφραση.

Και έτσι, ως νεογέννητος, αναζήτησε στήθη, φούσκωσε τα μαγουλά του με μητρικό γάλα, έγλυψε αυτάρεσκα τα χείλη του με τη γλώσσα του, άναψε τσιγάρο και ανέβηκε στην ταράτσα να πηδήξει από εκεί μπροστά απ' ένα λεωφορείο.

http://fluid-0.blogspot.com/

H γνώμη του Πετεφρή:Βρήκα την ιδέα πρώτης γραμμής. Διαστολή και παραβίαση του χρόνου, ένα ντεζαβύ που δεν ταράζει την χρονική συνέχεια, οι τρείς κλασικές «γενιές» σε παροδική συμβίωση, η «μαμά» που χωρίς να φαίνεται, ελέγχει τα πάντα, στο τέλος η αυτοκτονία, σε ένα αλά Πολάνσκι φλασάκι. Εξαισίως σύντομο, τα σώματα στον ξεχασμένο τους ρόλο (κυρίως εκκρίνουν) η λέξη γάλα υπό παραλλαγές γεύσης και αφής.
Βρήκα τα υλικά κατασκευής πρόχειρα και φτηνιάρικα, no name κυριολεκτικά. Κι εκεί πρέπει να δώσετε την πάσα σημασία. Να εξερευνήσετε και να οικειωθείτε την αγορά πώλησης λέξεων. Τις ευκαιρίες, τα είδη στο καλάθι. Τα ειδικά καταστήματα και τις υπεξαιρέσεις. Μάθετε να κλέβετε γιά να μη ξανακλέψετε πιά, ή γιά να συγχωρείτε αυτούς που σας κλέβουν.
Νομίζω ότι αυτά αρκούν. Αν το έχετε ανάγκη, μπορώ να ασχοληθώ με επιμέρους αστοχίες, άνκαι νομίζω ότι τις ξέρετε ήδη. Το κείμενό σας, άνκαι σύντομο, δείχνει να υπέστη έναν μαγειρικό βασανισμό: μερικές λέξεις κρατήθηκαν πεισματικά, άλλες άλλαξαν. Και η θερμοκρασία της μαγειρίας, δεν έμεινε σταθερή.
Κάντε μου μιά χάρη: γράψτε το ίδιο με άλλες λέξεις και με άλλες έννοιες. Βρήκα εκλυστικό να είστε moover and shaker σε στενό χώρο. Είναι πράγματι εύρημα, κι άς το δοκίμασαν πολλοί. Μη το καίτε.

Η άποψη του Μίχου
Σκέφτομαι ότι το σόρτ στόρυ ως είδος στα ελληνικά δεν σταδιοδρόμησε. Και κάτι μεταφράσεις που κυκλοφόρησαν, δεν ήταν αρκετές να το επιβάλλουν σαν είδος. Έτσι παραμένει βορά κάποιων πειραματικών κειμενογράφων και δευτερευόντως εμφανίζεται. Επιπλέον από προσωπική πείρα τετοια κείμενα σορτ ευνοούνται από το διαδίκτυο. Πετυχαίνουν τη μέγιστη αναγνωσιμότητα και είναι μια γοητευτική πρόκληση για ασκήσεις ύφους. Εδώ έχουμε έξυπνες μεταβάσεις σε αλλαγή κλίμακας, αλλά η μεταμόρφωση δεν υποστηρίζεται καλά και καταλήγουμε στο πιο αδύναμο σημείο που είναι η προτελευταία παράγραφος. Μοιάζει σαν να ξέρει την πρώτη σκηνή και το κλείσιμο αλλά έχει συσκοτισμένο τον αναβαθμό που θα τα ενώνει. Στην τελευταία παράγραφο θα μπορούσε ας πούμε να συνδέσει το θηλασμό με το κάπνισμα λέγοντας αντί για άναψε τσιγάρο, από το αναμμένο του τσιγάρο. Τέτοιες λεπτομέρειες, που αλλά ζουν την προσδοκία του αναγνώστη... Έχω την εντύπωση ότι στην ιστορία αυτή υπάρχει αναφορά και εκμετάλευση μιας αληθινής φαντασίωσης, οι παραδρομές και λίγη ψυχαναλυτικού τύπου ανάγνωση το φανερώνουν. Το θεωρώ πλεονέκτημα. Δυό μόνο πράγματα. Να μην υποτιμάει τη φαντασίωση όταν του έρχεται, όσο ασύνδετη κι αν είναι και να τη στρογγυλεύει προσεκτικά. Και να προσέχει ώστε να μεταφέρει με τη μέγιστη ακρίβεια τα συναισθήματα που του φέρνουν οι εικόνες. Πως να το πω. Να γράφει σαν οι φαντασιώσεις να του είναι λεκές στο ρούχο και να κάνει την αναγκαία προσπάθεια να απαλλαγεί από αυτές. Το όλο πράγμα χρειάζεται μινιμαλιστικές επεμβάσεις για να πάρει μεταδόσιμη μορφή. Εκεί θέλει μελέτη της αφηγηματολογίας για να βλέπει κάθε φορά τη γωνία της κάμερας και την κίνησή της.