Aurelia Aurita - Ολυμπιακοί

Τρέχει τρέχει τρέχει-κατοστάρι
................................................
Δεν ούρλιαξε καν το φρένο
Δεν πρόλαβε να τη δει
Κάνει κύκλους στον αέρα
Ίδια αθλήτρια της ενόργανης
Μμμμ....η προσγείωση
δεν ήταν καλή
Δε θα πάρει το χρυσό
Ούτε το αργυρό
Ούτε το χάλκινο
Μα κάτσε,
έχει άλλη μια ευκαιρία
Τώρα κάνει κατάδυση
σε μια κόκκινη πισίνα
Που μεγαλώνει, μεγαλώνει
Η μήπως αυτή μικραίνει μέσα της
Σαν την Αλίκη
στη χώρα του ποτέ-ποτέ

Μοντέρνο τρίαθλο
Τα κατάφερε
Μία και μόνη αθλήτρια
Στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου
Χαμογελάει
Σα να κοιτάει τη σημαία της χώρας της
Με βλέμμα συνεπαρμένο
Ενα δάκρυ κυλά
Ενω ακούγεται ο ύμνος
(λιγο μονότονος,αλήθεια)
Και γύρω αναβοσβήνουν φώτα
μπλε και κόκκινα-τα φλας θά'ναι

Θα μείνει στη μνήμη όλων
Παγκόσμιο ρεκόρ
Με ψηλοτάκουνα στην άσφαλτο

http://aureliaaurita.blogspot.com

Η άποψη του Μίχου
Όπως ήταν φυσικό έριξα μια ματιά και στα υπόλοιπα κείμενά σας. Έχετε μια καθαρά δημοσιογραφικού τύπου περιέργεια όταν περιγράφετε. Και βέβαια ο πιασάρικος τίτλος ή η πιασάρικη ατάκα είναι μέσα στο παιχνίδι της δημοσιογραφίας. Δεν αποτελεί όμως ποίηση. Έχετε μια ιδέα για την αθλήτρια του ατυχήματος με τα ψηλοτάκουνα στην άσφαλτο. Η φράση Παγκόσμιο ρεκόρ με ψηλοτάκουνα στην άσφαλτο είναι ωραία λεζάντα. Αλλά δεν είναι στίχος. Έχω την εντύπωση ότι δεν συμμετέχετε παρά για να πάρετε μια γνώμη για ένα είδος γραφής που σας ανεβαίνει κάπου κάπου και δεν έχετε τρόπο να το αξιολογήσετε. Χωρίς να σας αφορά προσωπικά θέλω να υπογραμίσσω ότι η κάθετη παράθεση ασύνδετων ή συνδεδεμένων φράσεων δεν συνιστά ποίηση. Μάλλον είναι λάθος απάντηση στη λάθος αντίληψη περί ελευθέρου στίχου. Πράγμα που δεν αποφεύγουν και αρκετοί από τους εκδιδομένους και μάλιστα με αξιώσεις. Έτσι με λύπη μου θα σας πω να μην συνεχίσετε την κάθετη παράθεση των φρασεών σας. Αφήστε τες οριζόντιες. Θα τις εισπράτουμε καλύτερα και θα περισώζετε και τη μουσική της ρητορικής τους που δεν μπορεί για την ώρα να εγείρει αξιώσεις μουσικής της ποιήσεως. Σκέφτομαι ειλικρινά, αν θα μπορούσατε να αξιοποιήσετε την επιθυμία σας για λεζάντα ως κειμενογράφος της διαφήμισης. Θα σας συνιστούσα για να μη χάνετε το χρόνο σας να αρχίσετε να καταγράφετε φράσεις σαν αυτή που τελειώνει το κείμενο που καταθέσατε εδώ. Έχω την ελπίδα ότι μετά από λίγο καιρό θα φτάσετε σε αποτελέσματα που θα ικανοποιούν κι εσάς και ίσως και κάποιους αναγνώστες. Αν βρισκόμαστε ακόμη εδώ θα περιμένω να δω τις λεζάντες σας για να σας πω σε πιό είδος γραφής της μικρής φόρμας μπορούν να αναχθούν.

H γνώμη του Πετεφρη: νομίζω ότι σας προστατεύω θεωρώντας ότι το κείμενό σας δεν είναι ποίημα. Ως πεζό με σπαστές γραμμές, είναι πολύλογο και ανακριβές.Και ο συνειρμός μου φάνηκε ατυχής, αλλά μπορεί να λαθεύω.Αν πρόκειται γιά την περιγραφή ενός δυστυχήματος, το περιγράψατε εγωιστικά. Αν είναι κάτι άλλο, παραμένει ακατανόητο από έλλειψη στόχου, όχι από υπαγωγή σε κάποια φλου σχολη. Πάντως, όπως λέει ο Έποπας στα Πουλιά του "μη φοβάσαι από τώρα, λόγια είναι"...