Παρασκευή 27 Απριλίου 2007

Μαύρος κυνηγός - Ατιτλο

Με τρεις καρέκλες άδειες κι έναν πυρετό
με μια σκιά στα μάτια περπατούσα
ξοδεύοντας τοιχογραφίες και παράθυρα

τα πλήθη χάραζαν στους δρόμους τους βηματισμούς
για πού το όφελος και το νερό στις κρήνες

ένα κομμάτι φυλλωσιάς κι ένα στεγνό παγκάκι
και μελωδίες μακρινές που παιανίζαν μπάντες
ίδια η θάλασσα διάφανη στο φως
κι εγώ στον κήπο του Απρίλη και πιο πέρα

http://mavroskynigos.blogspot.com

H άποψη του Πετεφρή. Ολα σας μου άρεσαν.Το όνομα του Μαύρου κυνηγού, που ξεκινάτε τριποδίζοντας με 12σύλλαβα και 10σύλλαβα, που κινδυνεύετε σοβαρά να καταποντίσετε το ποίημα με τον στίχο "για που το όφελος και το νερό στις κρήνες" αλλά εντέλει η υπόνοια της χασμωδίας λειτούργησε θετικά, και μετά ο τροχασμός των περιττόσύλαβων στίχων, κάτι έκκεντροι πολιτικοί, έως και 13σύλλαβο. Έχετε μιά εσωτερική επίγνωση του τι κούφια χτυπήματα είναι ολες αυτές οι στιχουργίες και μου φαίνεται ότι το διασκεδάζετε αρκούντως. Ξεχάστε πάντως το αμήχανο "άτιτλο" ως τίτλο- είστε νομίζω αρκετά περίπλοκος γιά να αναμετρηθείτε με τα εσωτερικά λογότυπα. Περιμένω πολλά.Είδα και το blog σας. Διασαλευμένος επί πτυχίω.Προσεκτικός.Φανταιζίστας, αλλά κάτω από το χαλί.Οχι ότι μετράει σε κάτι, αλλά έχετε τον έπαινό μου.Είστε σίγουρος πως δεν είστε ένας "άλλος";

Η άποψη του Μίχου. Τα΄είπε σχεδόν όλα ο Πετεφρής. Εγώ παρατηρώ τους αρμούς πως ανασαίνουν καλώντας τον αναγνώστη να αποθέσει... Μ' ενα τίποτα φτιάχνει στίχους εμβλήματα. Οι δυό δεκαπεντασύλλαβοι της τρίτης στροφής αν δεν έσβηναν μαλακά με το δωδεκασύλλαβο που ακολουθεί θα το έβγαζαν από τις ράγες το κείμενο... Μεταδίδει ένα αίσθημα ευθραυστότητας αυτή η παράθεση των στίχων που μοιάζει ετοιμόρροπη να ξεφυγεί γλωσσικά κι από ένα τσαφ σώζεται... Προσωπικά βλέποντας και τα άλλα του τον εράνισα στο μπλογκ μου. Οκ, ένας ακόμη. Μεγαλώνει σιγά σιγά η σοδειά...Αυτό το "ξοδεύοντας τοιχογραφίες και παράθυρα" με συνόδευε σήμερα...

12 σχόλια:

Τίποτα είπε...

Περιμένω να σχολιάσει κάποιος. Κανείς. Θα φταίει, λέω, που είναι Σαββατοκύριακο...

Mantalena Parianos είπε...

Τίποτα >>
οι άνθρωποι είναι συνήθως αμήχανοι απέναντι στην ποίηση.

:)

ειδικά σε μια χώρ αόπως η Ελλάδα που -παρά το ότι έβγαλε σπουδαίους ποιητές δεν διαβάζει ποίηση.

angeliki marinou είπε...

Η αληθινή ποίηση είναι απόκρυφη γνώση -κάτι μεταξύ μυημένων. Σχολιασμός από αδαείς φτηναίνει και το πόνημα και ίδιους τους σχολιάζοντες.

Η αλαλία δεν είναι απαραίτητα αρνητική...

Fight Back είπε...

(κι ο ελιτισμος δεν ειναι απαραιτητα θετικος)

εχω μεινει κι εγω αφωνος απο το ατιτλο

angeliki marinou είπε...

...άρα συμφωνούμε.

Ανώνυμος είπε...

Θα διαφωνήσω,αγαπητή μου Ρέντον-σχολιασμός κατά τη γνώμη μου δε σημαίνει κατ'ανάγκην και ανάλυση-μπορεί να είναι ακόμα κιένα απλό"μ'άρεσε-δε μ'άρεσε-μ'έκανε να κλάψω-να γελάσω-να δω εφιάλτη το βράδυ"κτλ χωρίς να πρέπει να εξηγηθεί σημειολογικά ή με αναφορές στην τέχνη της ποίησης.Νομίζω ότι το νόημα της τέχνης γενικά είναι να σου αναμοχλεύσει ότι έχεις μέσα,κιαυτό μπορεί να γίνει όσο αδαής κιαν είσαι.Και δεν είναι κακό να το εκφράσεις,κιας μην ξέρεις να διακρίνεις τη"χασμωδία".Για αυτά,υπάρχουν οι προλύτες..:)
Μου άρεσε πολύ-αν και δυσκολεύομαι να πιάσω όλα τα νοήματα...ρέει σαν ρυάκι,ο ρυθμός του,οι λέξεις,όλα του

angeliki marinou είπε...

Aurelia, αν όντως ο σχολιασμός ταυτίζεται με την απλή κρίση (μ' άρεσε - δε μ' άρεσε), δε διαφωνώ μαζί σου καθόλου.

Απλά, η ποίηση υπόκειται τελικά σε κάποιους κανόνες και φόρμες, κι αν μπερδέυεις το δωδεκασύλλαβο, με το - έλκος του- δωδεκαδαχτύλου, και δεν ξέρεις περί τίνος ομιλείς, η απόπειρα εμβριθούς σχολιασμού θα ήταν γελοία.

Σα να πας ας πούμε σε έναν καθηγητή μαθηματικών να του εξηγήσεις το αξίωμα του
Χ, ενώ είσαι άσχετος από μαθηματικά.

Αρκείσαι απλά στο να θαυμάσεις και να μη μιλάς.

Παρεπί, κύριε Μίχο, είχατε συστήσει στις πολύ αρχές εκείνο το βιβλίο της Λύντια Στεφάνου, για τη μεθοδολογία της ποίησης, που μάλλον έγινε συλλεκτικό, το χω παραγγείλει κάτι αιώνες τώρα και δεν. Yπάρχει κάτι άλλο;

angeliki marinou είπε...

Για να μην παρεξηγηθώ, εννοείται ότι μιλάω για λογαριασμό μου, όσον αφορά την ασχετοσύνη.

Aurelia Aurita είπε...

Εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω πού κολλάνε οι αναφορές σου στον εμβριθή σχολιασμό-φαίνεται όμως να τον ταυτίζεις γενικά με τον σχολιασμό σε τούτο το μπλογκ...Δηλαδή για να αφήσει κάποιος σχόλιο εδώ πέρα ή πρέπει να διαθέτει πτυχίο φιλολογίας τουλάχιστον και να αναλύσει τα γραφόμενα ως γνώστης,αλλιώς να μην κάνει τον κόπο και να θαυμάζει βουβός;Και πώς θα ξέρει ο άλλος ότι θαυμάζεις,αν δεν του το πεις;Εμένα πολύ όμορφο σχόλιο μου φάνηκε του φάιτ μπακ,κιας ήταν μόνο για να πει ότι έμεινε άφωνος...Μου ήταν προφανές ότι ο ένας ρόλος(της ανάλυσης)είχε αφεθεί στους 2 αξιότιμους συνεργάτες,και τα κόμεντς αφορούσαν στον αναγνώστη που πιθανόν θα ήθελε να πει κάποια κουβέντα για το πόνημα,ότι ήθελε εκείνος.Και λυπούμαι πολύ αν κατάλαβα λάθος και τελικά αυτό το μπλογκ διαθέτει κάποιου είδους αόρατο κόμεντ μοντερέισον για τους"αδαείς"...Καλό βράδυ

angeliki marinou είπε...

Aurelia, διευκρίνισα προηγουμένως ότι άλλο κρίση, "Μου άρεσε, έμεινα άφωνος", κι άλλο σχόλιο, βλ. σχόλια προλυτών. Είπα ότι είναι δύσκολο έως αδύνατο για αδαείς από ποίση να σχολιάζουν τέτοιου είδους κείμενα, εξ ου και η μουγκαμάρα.

Εχεις βέβαια κάθε δικαίωμα να βρίσκεις τους διαχωρισμούς μου (κρίση vs σχόλιο) αυθαίρετους - και πολύ πιθανόν να είναι.

Στο πνεύμα αυτό, δε νομίζω πως διαφωνούμε, οπότε δε νομίζω και πως πρέπει να επεκταθώ στα υπόλοιπα που είπες. Αν το κρίτικαλ έρρορ ήταν ελιτίστικο κι εμποδιζόταν ο κόσμος να εκφράζεται, θα το χαμε κλείσει προ πολλού. Θα χε κλείσει αναπόφευκτα από μόνο του.

Γιώργος Μίχος είπε...

Φιλτάτη Ρέντον αλλάξτε βιβλιοπώλη.
Βαριέται μάλλον και δεν είναι μερακλής...

Αλλιώς στο βιβλιοπωλείον Ναυτίλος, πέστε ότι σας στέλνω εγώ και σας είπα πως υπάρχουν αντίτυπα στο υπόγειο.

Χαριλάου Τρικούπη δεξιά λίγο πριν τη Σόλωνος όπως ανεβάινουμε από Ακαδημίας

Mantalena Parianos είπε...

Στην Πρωτοπορία πάντως, εγώ το βρήκα εύκολα το Rentonoβιβλίο!