Υπάρχει μια εγγραφή στα ημερολόγια του Σεφέρη... πάνω κάτω λέει τα εξής: Διάβασα ξανά σήμερα την Αντιγόνη του Σοφοκλή... Είχα να τη διαβάσω είκοσι χρόνια... Τέτοια ήταν η απέχθεια που είχα γι αυτό το έργο απόταν το κάναμε στο σχλείο....
Το αναφέρω γιατί είναι το μόνο σημείο που παρασιωπούν οι κατά τα άλλα γνώστες του Σεφέρη στη φιλολογία και την παιδαγωγική...
Με άλλα λόγια αυτό σημαίνει ότι πιθανόν ο Σεφέρης θέλει να επισημάνει το γεγονός ότι τα αναγκαία κείμενα που μέλλεται να διδαχτούν στο σχολείο σαν πυξίδα στην εισαγωγή στη λογοτεχνία είναι κείμενα προς καταστροφήν... Ένα είδος αναγκαίο τίμημα, το πέρασμα από το νεκροτομείο της αίθουσας διδασκαλίας, με κείμενα θυσία για να διδαχτούν τελικά κάποιες στοιχειώδεις αφετηρίες και μια γενικευμένη αφύπνιση για το δημιουργικό συγχρωτισμό με τα κείμενα...αν φτάσουν εκεί...
Πολλοί φίλοι λογοτέχνες χάρηκαν την εισαγωγή τους στα σχολικά εγχειρίδια σαν προθάλαμο αθανασίας... Κάτω βέβαια από την προοπτική της άποψης του Σεφέρη μάλλον δεν θα έπρεπε να χαίρονται... Η προσωπική μου εμπειρία είναι ότι οι μαθητές μισούν το μάθημα της Λογοτεχνίας... Και μια έρευνα από το Κέντρο Βιβλίου για το πως βλέπουν οι μαθητές το μάθημα της Λογοτεχνίας απ' όσο ξέρω ελλείπει χρόνια τώρα.... από σχολές πάμε καλά...
Οι μοναχοί στο Όρος, όπως το παραδίδει ο Θέμος Κορνάρος, όταν ήθελαν να διώξουν επισκέπτες τους μοίραζαν ψειριασμένες κουβέρτες, τα λεγόμενα διωχτικά... Η μέθοδος αρχαία και επιτυχημένη... Δεν έχεις παρά να ακούσεις πως μεταδίδουν από ραδιοφώνου απαντήσεις για το μάθημα της Λογοτεχνίας μεγάλα φροντιστήρια... Πριν χρόνια άκουσα να αναλύουν τη Μικρή Πράσινη Θάλασσα του Ελύτη και μου ήρθε κόλπος... Ένα πό τα καλύτερα διωχτικά είναι και το μάθημα της Λογοτεχνίας...
Η κατάρρευση στον εργαλειακό λόγο είναι το ως την ώρα αποτέλεσμα σ'αυτό τον ακήρυχτο πόλεμο του Κράτους που χρόνια τώρα προσπαθεί να παράγει φτηνό προλεταριάτο και της Οικογένειας που αντιστέκεται σθεναρώς...
Οι ανώνυμοι μπορεί να φαντάζονται ότι τους λέει η γκλάβα τους και το απωθημένο τους για να ισορροπήσουν... Αλλά εγώ που έχω το φθονούμενο προνόμιο να κάνω κρίσεις αυτά λογαριάζω και λογιάζω περιμένοντας το καινούριο γραπτό:
Πως κάποιος θαρραλέος εκτίθεται θυσιάζοντας ένα κείμενό του στα πλαίσια ενός θεσμού ανοιχτού στην επίθεση των κακόβουλων για να πάρει μια γνώμη, όχι το χρησμό της Πυθίας, για την οποία στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν άλλες εγγυήσεις από το γεγονός ότι είναι γραπτή...
Το αναφέρω γιατί είναι το μόνο σημείο που παρασιωπούν οι κατά τα άλλα γνώστες του Σεφέρη στη φιλολογία και την παιδαγωγική...
Με άλλα λόγια αυτό σημαίνει ότι πιθανόν ο Σεφέρης θέλει να επισημάνει το γεγονός ότι τα αναγκαία κείμενα που μέλλεται να διδαχτούν στο σχολείο σαν πυξίδα στην εισαγωγή στη λογοτεχνία είναι κείμενα προς καταστροφήν... Ένα είδος αναγκαίο τίμημα, το πέρασμα από το νεκροτομείο της αίθουσας διδασκαλίας, με κείμενα θυσία για να διδαχτούν τελικά κάποιες στοιχειώδεις αφετηρίες και μια γενικευμένη αφύπνιση για το δημιουργικό συγχρωτισμό με τα κείμενα...αν φτάσουν εκεί...
Πολλοί φίλοι λογοτέχνες χάρηκαν την εισαγωγή τους στα σχολικά εγχειρίδια σαν προθάλαμο αθανασίας... Κάτω βέβαια από την προοπτική της άποψης του Σεφέρη μάλλον δεν θα έπρεπε να χαίρονται... Η προσωπική μου εμπειρία είναι ότι οι μαθητές μισούν το μάθημα της Λογοτεχνίας... Και μια έρευνα από το Κέντρο Βιβλίου για το πως βλέπουν οι μαθητές το μάθημα της Λογοτεχνίας απ' όσο ξέρω ελλείπει χρόνια τώρα.... από σχολές πάμε καλά...
Οι μοναχοί στο Όρος, όπως το παραδίδει ο Θέμος Κορνάρος, όταν ήθελαν να διώξουν επισκέπτες τους μοίραζαν ψειριασμένες κουβέρτες, τα λεγόμενα διωχτικά... Η μέθοδος αρχαία και επιτυχημένη... Δεν έχεις παρά να ακούσεις πως μεταδίδουν από ραδιοφώνου απαντήσεις για το μάθημα της Λογοτεχνίας μεγάλα φροντιστήρια... Πριν χρόνια άκουσα να αναλύουν τη Μικρή Πράσινη Θάλασσα του Ελύτη και μου ήρθε κόλπος... Ένα πό τα καλύτερα διωχτικά είναι και το μάθημα της Λογοτεχνίας...
Η κατάρρευση στον εργαλειακό λόγο είναι το ως την ώρα αποτέλεσμα σ'αυτό τον ακήρυχτο πόλεμο του Κράτους που χρόνια τώρα προσπαθεί να παράγει φτηνό προλεταριάτο και της Οικογένειας που αντιστέκεται σθεναρώς...
Οι ανώνυμοι μπορεί να φαντάζονται ότι τους λέει η γκλάβα τους και το απωθημένο τους για να ισορροπήσουν... Αλλά εγώ που έχω το φθονούμενο προνόμιο να κάνω κρίσεις αυτά λογαριάζω και λογιάζω περιμένοντας το καινούριο γραπτό:
Πως κάποιος θαρραλέος εκτίθεται θυσιάζοντας ένα κείμενό του στα πλαίσια ενός θεσμού ανοιχτού στην επίθεση των κακόβουλων για να πάρει μια γνώμη, όχι το χρησμό της Πυθίας, για την οποία στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν άλλες εγγυήσεις από το γεγονός ότι είναι γραπτή...
9 σχόλια:
Οι ιερείς του ανύπαρκτου - άναγκαίο συμπλήρωμα της κρατούσας τάξης- πάντα ζητούσαν θυσίες απο τους άλλους. Φέρτε τα παιδιά σας να τα σφάξουμε. Ετσι και τώρα , πνευματικά παιδιά , "σφαχτάρια" στο βωμό της δικής του εξουσίας ζητεί ο αρχιερέας της κριτικής. Μόνο , άμα τα σφάξει ο ίδιος και τα θυσιάσει, θα είναι κατάλληλα προς βρώση...
Μ και Λ.
Και βγάζει το γιαταγάνι του ο Καραϊσκάκης και φωνάζει... Εεεε το μεσοφόρι της Κατερινιώς...Κι αντιλαλήσαν τα βουνά και οι ραχούλες... Νιός νιός από καλό σπίτι με λεπτούς τρόπους και καμμένα όνειρα ζητάει παρηγοριά γιατί με την πανσέληνο κάτι τον πιάνει... Έρχονται οι ιερείς του ανύπαρκτου -αναγκαίο συμπλήρωμα της κρατούσας τάξης- Τζίμης Πανούσης Αρμάνδος Δελαπατρίδης και Έφη Σαρή σταυρωμένοι και σηκωμένοι σαν φαλλοί σε χιλιάδες χέρια ενώ ο έξω δεξιά έχει τώρα τη μπάλα και κάνει μια τραβέρσα... πηδάει ο Αντωνιάδης αγαπητοί μου ακροατές και γκολ!!!!... Ενω ο Τζίμης φορώντας τενεκεδένιο στέμμα κι ένα ζευγάρι παρωπίδες ραντίζει με αίμα τις πέτρινες κερκίδες κάνοντας το τοπίο να μεγαλώνει... αεο αειου ελευθερία ή θάνατος... ο κόσμος είναι αδιάβατος... Φίδι πίθηκος κι αητός με το δείπνο το μεγάλο να τελειώνουμε το μπάλλο φίδι πίθηκος κι αητός...Τότε ακούγεται η Δεσποινα... έλα να με πάρεις φως μου γίνε μια φορά δικός μου... δώδεκα κι ούτε ένα τηλεφώνημα... θα σου φτιάξω μακαρόνια με κυμά για να φας....έλα μου έλα μου έλα μου είναι ακίνδυνη η τρέλα μου σ'αγαπώ... Πόσο την πουλάς τη γυναίκα ρε και πόσο το κοριτσάκι;
Μ και Λ.
Τί έγινε; Τώρα που σφίξαν τα "γάλατα" ζητάμε τρελόχαρτο;
Αχ Λαλάκη , η κατευθυνόμενη "τρέλα" σου δεν μπορεί ν αντισταθεί στην αυθεντική... Τόσο λίγος, τόσο λίγος
Μ και Λ.
Δεν θα τα πηγαίνατε καθόλου άσχημα για προλύτης. Εμπνευσμένοι οι μονόλογοί σας, όσο τους το επιτρέπει η ξεπατικωσούρα του χαρακτηριστικού στυλ Γιώργου Μίχου - πράγμα που δικαιώνει και την αρχική μας επιλογή. Γιατί συνήθως τίποτα δεν συγκρίνεται με το πρωτότυπο.
Ελπίζουμε η συμμετοχή σας στον κύκλο αυτό να σας βοηθήσει στην ανάπτυξη ιδιόφωνης γραφής - τουλάχιστον.
Γιατί υποθέτω ότι αφού δεν είχατε μέχρι στιγμής το φιλότιμο να σεβαστείτε έναν χώρο, για τον οποίον δούλεψε και δουλεύει σκληρά μια ομάδα ατόμων, χρησιμοποιώντας τον, ανώνυμα και άνανδρα, ως πεδίο επίλυσης προσωπικών διαφορών με έναν εκ των συντελεστών, και να μας αδειάσετε αξιοπρεπώς τη γωνιά, θα σας έχουμε ατραξιόν εσαεί.
@ renton Ο άμαχος πληθυσμός να μην ανακατεύεται . Εδώ ,κυρία μου, - να δείτε πως το είπε ο Σεφερης - "εδώ διαβαίνουν και θερίζουν χιλιάδες άρματα δρεπανηφόρα"
Μ και Λ.
Μάχιμοι και λέοντες προσέξτε μη σας μπεί κανα δρεπάνι στο κ....
"να δείτε πως το είπε ο Σεφερης"
Δεν ενθυμείστε; Ή κομπάζετε (και) από κεκτημένη ταχύτητα;
(να πάρει - δεν θα το καταφέρω ποτέ αυτό το μπλαζέ υφόνι των καικαλάδων).
Κυρίες μου !! ( ακούς κ.... πιπέρι στο στόμα). Μην τα βάζετε με τα γουρούνια. Εδώ έχει λάσπη. Θα λερωθείτε. Σηκώστε τον ποδόγυρό σας. Μπαίνουμε στην κόλαση.
Ανώνυμε του 12:49
Ομιλείτε προφανώς εκ πείρας
Ανώνυμος του 2:57
Δημοσίευση σχολίου