Τίποτα - Γράψε ό,τι λέω

Ό,τι λέω, γράψε. Είν’ ένας τόπος ανοιχτός, μια απλωσιά, δέντρα δεν έχει, ούτε νερά, τόπος ξερός, γι’ αυτό μου κάνει, γράψε το μέρος. Τόπος καλός για τη δουλειά που θέλω είναι. Δέντρα δεν έχει. Ό,τι φυτρώνει λιγοστό, μια χούφτα χλόη στις βροχές κι όσο αντέξει, μια ανεμώνη εδώ κι εκεί κι όσο αντέξει, δυο μαργαρίτες και κάπου-κάπου χαμομήλι. Τόπος ξερός κι οι πέτρες λίγες και μικρές. Βράχια δεν έχει. Κι αυτό καλό για τη δουλειά που θέλω είναι. Ψηλά δεν είναι, καλά είναι, τι να το κάνω το ψηλά αυτές τις ώρες, για τα πιο πριν είν’ τα ψηλά, όχι για τώρα. Σαν έρθει η ώρα, εκεί το σώμα μου να θάψεις, χωρίς πολλά-πολλά. Βράχια δεν έχει να τους πεις, να μην το φοβηθούν το σκάψιμο, βράχια δεν έχει. Πλάκα δε θέλω, δέκα πετρούλες μάζεψε από γύρω και στρώσ’ τες ίσια κι όμορφα, ίσα το μπόι μου να δείχνουν, δέκα πετρούλες. Πλάκα δε θέλω, στη μέση χώμα, δε σ’ αφήνει η πλάκα ν’ ανασάνεις, δέκα πετρούλες όλες-όλες κι ελαφρές, πλάκα δε θέλω. Σαν έρθει η ώρα. Χωρίς πολλά-πολλά , το γράφεις; Ένα πολλά ζητάω μόνο, γράφε. Τσιγάρα βάλε μου πολλά, όσο μπορείς πολλά, ξέρεις εσύ ποια, όσο μπορείς πολλά τσιγάρα και μία κούτα σπίρτα. Και μη βιαστείς να φύγεις, ούτε τους άλλους να αφήσεις να φύγουν, προπαντός τους άλλους, προπαντός εκείνον, το ζήτησα να πεις και το ‘γραψες, μην τον αφήσεις να βιαστεί, εγώ το ζήτησα να πεις και το ‘γραψες, το γράφεις; Σα δεις καπνό τσιγάρου να ξερνά το χώμα, κοίταξέ τον καλά, ίσια στα μάτια κοίταξέ τον, και φρόντισε να δει που τον κοιτάζεις μες στα μάτια, το γράφεις; Έτσι. Έτσι. Πολύ το θέλω να το δω το ύφος που θα πάρει, χωμένος μέσα στον καπνό που εγώ εγώ εγώ θα του φυσώ στα μούτρα. Άφοβα πια. Δέντρα δε θα ‘χει να κρυφτεί, ούτε αυτός, ούτε κι εγώ, το γράφεις; Δέντρα δε θα ‘χει.

www.oyden.blogspot.com


Η άποψη του Μίχου: Αυτός που υπογράφει σαν ουδέν, αποτελεί μιαν κατά τη γνώμη μου από τις πιο ενδιαφέρουσες γραφές της ιστόσφαιρας. Όχι επειδή παρέχει μια τελειωμένη γραφή, αλλά κυρίως επειδή πειραματίζεται κάτω από όρους που δείχνουν βαθιά γνώση της ελληνικής και το σπουδαιότερο, μιαν ανοιχτή συνομιλία με το ήθος της αρχαίας. Έχω μια πληροφορία ότι διαβάζει πολύ θεατρικό λόγο αλλά αυτό είναι εμφανές από κείμενά της όπως αυτό εδώ... Στην πραγματικότητα όμως δοκιμάζει γραφές με αποκλειστικό στόχο τη δραστικότητά τους στο διαδίκτυο, κάτι που το συμμερίζομαι προσωπικά και γι αυτό την παρακολουθώ καιρό τώρα...Εκείνο που είναι σίγουρο είναι πως η γραφή της έχει ξεπεράσει κατά πολύ τις προθέσεις της και σε διαρκή συνομιλία με τους σχολιαστές της δοκιμάζει κάθε φορά καινούριες εκδοχές των βασικών της συστατικών γραφής που είναι η προφορικότητα η δύναμη της παύσης που προσθέτει ένα βάρος, μιαν άλω στα λεγόμενα...και μια διεισδυτικότητα που κάποιες φορές έχει το ήθος του λόγου της κορυφαίας μιας αρχαίας τραγωδίας...Ξεκινώντας από μια θέση ματαιότητας πιστεύω πως ανακαλύπτει μέσα από τη γραφή όχι μόνο μια διέξοδο που ανυψώνει σταθερές γαίες αποξηραίνοντας έλη, αλλά και την σαφή ανάδραση των αναγνωστών της ότι παράγει καταφάσεις στη ζωή και θετικότητες...Η μορφή της γραφής της παραμένει ρευστή, εκτός από τους βασικούς όρους που επισήμανα εδώ, και ως αυτή τη στιγμή η ερευνητική της πορεία συνεχίζεται...Θα ήθελα να προσέξουν και άλλοι την πορεία αυτής της γραφής, γιατί σύντομα θα παρατηρήσουν ότι είναι από τις γραφές που τιμούν την ύπαρξη των ιστολογίων. Πολύ σύντομα θα διαπιστώσουν ότι χωρίς την ύπαρξη του διαδικτύου και με τους εκδοτικούς όρους της εποχής η γραφή αυτή δεν θα μπορούσε να υπάρχει...

H γνώμη του Πετεφρή. Αυτό είναι ένα σπουδαίο κείμενο. Στην αρχή νόμιζα ότι ανήκει στα παράγωγα της αυτόματης γραφής- τόσο σοφά είναι κρυμμένα τα μυστικά του.Συμφωνώ με τον Μίχο ότι πρίν τριάντα χρόνια θα ήταν στο συρτάρι ενός ενοχλημένου εκδότη,ενοχλημένου επειδή δεν θα άντεχε το εκτός λογοτεχνικής γραμμής κείμενο.Είναι επιπλέον θεατρικό, συντούτοις και αφηγηματικό, που θα μπορούσε να "ντύσει" εικόνες, ακόμη και ενός εγκλήματος. Είναι ό,τι πιό κοντά στη μουσική διάβασα τελευταία- άν εξαιρέσω τις πρόσφατες "συνέχειες" στο blog του Μπερεκέτη. Δεν ξέρω άν τώρα αρχίζουν τα δύσκολα, φίλη κεφαλή, αλλά σίγουρα εδώ τελειώνουν τα εύκολα.Δέντρα δεν θά΄χει ,διότι.